ആളുകൾക്ക് മുൻപിൽ പ്രഹസനമായി നിന്നുകൊടുക്കാൻ രണ്ടുപേർക്കും താൽപര്യമില്ലായിരുന്നു…

Story written by Nitya Dilshe

“”നിധി ആഗ്രഹിച്ച പോലെ ഇന്ത്യയിലെ ഫേമസ് ഡിസൈനറുടെ കീഴിൽ വർക് ചെയ്യാം….””രഞ്ജൻ എൻവലപ് എനിക്ക് നേരെ നീട്ടി..

അവിശ്വസനീയതയോടെ ഞാൻ രഞ്ജനെ നോക്കി…ജീവിതത്തിലെ വലിയ ആഗ്രഹം..സ്വപ്നം പോലും കാണാൻ കഴിയാത്ത അവസരം…അഞ്ചുമാസം മുന്പായിരുന്നെങ്കിൽ ഞാനിപ്പോൾ തുള്ളിച്ചാടി ഈ വീട് തിരിച്ചു വച്ചേനെ..

രഞ്ജന്റെ മുഖത്തെ ഭാവം അറിയാനായിരുന്നു എന്റെ കണ്ണുകൾക്ക്‌ തിടുക്കം..പക്ഷെ അയാൾ സമർത്ഥമായി മുഖം പുറത്തെ മഴയിലേക്കു തിരിച്ചു..

“”മുബൈക്കുള്ള ടിക്കറ്റ് അതിന്റെ കൂടെയുണ്ട്.. നാളെ ഈവനിങ് ഫ്ലൈറ്റാണ്..” അയാൾ കൂട്ടിച്ചേർത്തു..

“”രഞ്ജൻ ..രഞ്ജന്റെ പ്ലാൻ എന്താണ്..??”

“”തീരുമാനിച്ചില്ല.. ഞാനും ഇവിടം വിടും..ഇടക്ക്‌ വരും.. വരണം …ഓർമകൾ ഇവിടെയാണല്ലോ..”

ശബ്‌ദം നേർത്തിരുന്നു.. പതിയെ ഒന്നു മൂളി..തൊടിയിൽ അമ്മയുടെ ചിതയുടെ അവശിഷ്ടങ്ങളിലായിരുന്നു രണ്ടുപേരുടെയും കണ്ണുകൾ..

ആറുമാസം മുൻപായിരുന്നു രഞ്ജനെ ഞാൻ കാണുന്നത്…അലീനയുടെ കൂടെ സാഹിത്യ അക്കാദമിയിലെ ലൈബ്രറിയിൽ കൂട്ടു പോയതായിരുന്നു..പതിവുപോലെ ആരെയും അധികം പുറത്തു കാണാതിരുന്നപ്പോൾ ആരോ പറഞ്ഞു കേട്ടു.. യുവ സാഹിത്യകാരൻ ശ്രീരഞ്ജന്റെ സ്പീച് അകത്തു നടക്കുന്നുണ്ടെന്ന്…

അവളുടെ നിർബന്ധത്തിനു വഴങ്ങിയാണ് തിങ്ങിക്കൂടിയ ആൾക്കൂട്ടങ്ങൾക്കിടയിൽ അതു കേൾക്കാനായി ഇരുന്നത്…കുളിയും നനയുമില്ലാത്ത ഒരു രൂപത്തെയാണ് പ്രതീക്ഷിച്ചതെങ്കിലും ഒരു യുവകോമളനെയാണ് കാണാൻ കഴിഞ്ഞത്.. രണ്ടുമിനിറ്റ് കഴിഞ്ഞപ്പോഴേ എനിക്ക് മടുത്ത് തുടങ്ങിയിരുന്നു..

“”എന്തോന്നാടി ഇത്..എനിക്ക് ഒരു കുന്തവും മനസ്സിലാവുന്നില്ല..ബോറടിച്ചു ചാവും ട്ടൊ..””

“‘എനിക്കും ഒന്നും മനസ്സിലായിട്ടല്ല..മനസ്സിലാവുന്ന പോലെ നിക്കടി..കാണുന്നവർ നമുക്ക് കുറച്ചു വിവരമുണ്ടെന്നു വിചാരിച്ചോട്ടെ…””അവളെന്റെ ചെവിയിൽ പതിയെ പറഞ്ഞു..

ഫാഷൻ ഡിസൈനിങ് കോഴ്സ് കഴിഞ്ഞപ്പോൾ വലിയ ആഗ്രഹമായിരുന്നു ഒരു ഫേമസ് ഡിസൈനറുടെ കീഴിൽ കുറച്ചുനാൾ വർക് ചെയ്യണം.. ഏതെങ്കിലും ഒരു ഇന്റർനാഷണൽ ഷോയിൽ പങ്കെടുക്കണം..പിന്നെ സ്വന്തമായി ഒരു ബ്യൂട്ടിക്..

വിവാഹം കഴിയാതെ ഇനി ഇങ്ങോട്ടും വിടില്ല എന്നതിൽ മാത്രം അച്ഛനുമമ്മയും ആദ്യമായി ഒരേ തീരുമാനത്തിൽ ഉറച്ചുനിന്നു..വിവാഹം കഴിക്കാനിരിക്കുന്നവർ തന്നെ നിങ്ങളെ കണ്ടാൽ അതോടെ ആ തീരുമാനം മാറ്റുമെന്ന് പറയാൻ തോന്നി…

ശ്രീരഞ്ജന്റെ പ്രേപോസൽ വന്നപ്പോൾ ഈ അരവട്ടനെയോ.എന്നാണ് തോന്നിയത്..

രഞ്ജനുമായി സംസാരിച്ചപ്പോൾ എന്റേതുപോലെ ആൾക്കും കുറെ ആഗ്രഹങ്ങൾ ഉണ്ടെന്നു മനസ്സിലായി.. കാൻസർ അവസാന സ്റ്റേജിലായ അമ്മയുടെ ആഗ്രഹം…ഇങ്ങനൊരു വേഷം കെട്ടാൻ ആളും രംഗത്തെത്തിയത്‌…

അഞ്ചോ ആറോ മാസം.. രഞ്ജന്റെ അമ്മ ജീവിച്ചിരിക്കുന്നത് വരെ …എല്ലാവർക്കും മുൻപിൽ ഭാര്യാഭർത്താവ്….സമ്മതമായിരുന്നു എനിക്കും …ഒറ്റ ഡിമാൻഡേ ഞാൻ പറഞ്ഞുള്ളു..നിങ്ങളുടെ എഴുത്തുപോലെ സംസാരിക്കരുത്..മനുഷ്യന് മനസ്സിലാവണം.. കേട്ടതും ആൾ പൊട്ടിച്ചിരിച്ചു…

ആളുകൾക്ക് മുൻപിൽ പ്രഹസനമായി നിന്നുകൊടുക്കാൻ രണ്ടുപേർക്കും താൽപര്യമില്ലായിരുന്നു…ആൾക്ക് അമ്മ മാത്രമേ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളു.. അമ്പലത്തിൽ വച്ചു താലികെട്ടണമെന്നൊരാഗ്രഹം അമ്മ പറഞ്ഞു.. രഞ്ജന്റെ കുറച്ചു സുഹൃത്തുക്കൾ .ഞങ്ങളുടെ അടുത്ത കുറച്ചു ബന്ധുക്കൾ.. അവരുടെ സാന്നിധ്യത്തിൽ താലികെട്ടി..മാലയിട്ടു..

കസേരയിൽ ഇരുന്നാണ് രഞ്ജന്റെ ‘അമ്മ ആരതിയുഴിഞ്ഞു വിളക്ക് തന്നു സ്വീകരിച്ചത്. വെളുത്തു മെലിഞ്ഞു ഐശ്വര്യമാർന്ന മുഖം….മുണ്ടും നേരിയതുമായിരുന്നു വേഷം..നെറ്റിയിലൊരു ചന്ദനക്കുറി..കീമോ ചെയ്തതിന്റെ ആവും മുടി മുഴുവൻ പോയിരിക്കുന്നു…ക്ഷീണമുണ്ടെങ്കിലും മുഖത്തു വാത്സല്യം നിറഞ്ഞ ചിരി..അകത്തെ മുറിയിലെ അതിസുന്ദരിയായ സ്ത്രീയുടെ ചിത്രം ‘അമ്മ തന്നെയാണെന്ന് വിശ്വസിക്കാൻ പ്രയാസം തോന്നി..

സഹായത്തിന് ഒരു ചേച്ചിയുണ്ടായിരുന്നു… രാധമ്മ..പണ്ടുമുതലേ ഒപ്പമുണ്ടായിരുന്നത്രെ..രാവിലെ വന്നു വൈകി തിരിച്ചുപോകും..എന്തു വേണമെങ്കിലും രാധമ്മയോട് പറഞ്ഞാൽ മതിയെന്ന് പറഞ്ഞു..

രാത്രി കഴിക്കാൻ എന്ത് വേണമെന്ന് ചോദിച്ചപ്പോൾ ഇവിടുള്ളവർ കഴിക്കുന്നത് തന്നെ മതിയെന്ന് വിനീതയായി പറഞ്ഞു..’അമ്മ നേരത്തെ കഴിച്ചു കിടന്നിരുന്നു….രാത്രി കഴിക്കാനായി ഇരുന്നപ്പോഴാണറിഞ്ഞത് അവിടുള്ളവർ രാതി കഞ്ഞിയാണെന്നു….പനി വന്നാൽ പോലും ഇതിനു നേരെ തിരിഞ്ഞു നോക്കാത്ത ഞാൻ….

“”കഷ്ടപ്പെട്ടു കഴിക്കേണ്ട.. ഫ്രിഡ്ജിൽ ദോശമാവുണ്ടാവും..ഉണ്ടാക്കി കഴിച്ചോളൂ.”” എന്റെ മുഖഭാവം കണ്ട് രഞ്ജൻ മുന്നിലെ പാത്രം എടുത്തു മാറ്റി..

ബോര്ഡിങ്ങും ഹോസ്റ്റലിലുമായി ജീവിച്ച എനിക്ക് അടുക്കള എന്നത് തീർത്തും അപരിചിതമായൊരു ലോകമായിരുന്നു..

അടുക്കളയിൽ കുറേനേരമായ് ഞാൻ ചുറ്റിത്തിരിയുന്നത് കണ്ടാവും രഞ്ജൻ അടുത്തു വന്നു..ദോശക്കല്ലെടുത്ത് അടുപ്പിൽ വച്ചു.. ചൂടായ കല്ലിൽ ഭംഗിയായി ദോശ പരത്തി.. മൊരിഞ്ഞു തുടങ്ങിയ ദോശയിൽ നെയ്യ് തൂവി..ചൂടോടെ പ്ലേറ്റിൽ എടുത്തു തന്നു..നല്ല ചമ്മൽ തോന്നി..രഞ്ജന്റെ മുഖത്തു നോക്കിയപ്പോൾ എന്തോ കളിയാക്കൽ പോലെ.. നല്ല വിശപ്പുണ്ടായിരുന്നു…കൂടുതൽ ശ്രദ്ധിക്കാൻ പോയില്ല..മുന്നിൽ കൊതിയൂറുന്ന മണമാണ്..വാരിവലിച്ചു കഴിച്ചു..

പാത്രമൊക്കെ കഴുകിവന്നപ്പോൾ ആൾ ഏതോ ബുക്കും പിടിച്ചിരിപ്പുണ്ട്..മുകളിലെ മുറിയിൽ പുസ്‌തകങ്ങളുടെ വലിയൊരു കളക്ഷൻ കണ്ടിരുന്നു..താഴെ അമ്മയുടെ റൂമിന്റെ തൊട്ടടുത്ത റൂം തന്നെയായിരുന്നു എന്റേതും…കിടക്കാൻ രഞ്ജൻ അമ്മയുടെ റൂമിലേക്ക് പോയതും ‘അമ്മ ഓടിച്ചു വിടുന്നത് കണ്ടു.. അമ്മയുടെ റൂമിൽ ശ്രദ്ധ കിട്ടത്തക്ക വിധം ഹാളിൽ സോഫയിൽ കിടക്കുന്നത് കണ്ടു..

രാവിലെ എഴുന്നേറ്റപ്പോൾ ആൾ അടുക്കളയിൽ തകൃതിയായി പാചകത്തിലാണ്..തലയിൽ ഒരു തോർത്ത് ചുറ്റിക്കെട്ടിയിട്ടുണ്ട്… ചായ ഉണ്ടാക്കിയിട്ടുണ്ടെന്നു പറഞ്ഞു..ചായ.. കാപ്പിയൊന്നും കുടിക്കില്ലെന്നു പറഞ്ഞപ്പോൾ.. ന്നാ പോയി കുളിക്കാൻ പറഞ്ഞു..

കുളിച്ചു നേരെ അമ്മയുടെ മുറിയിലേക്ക് നടന്നു..’അമ്മ കുളിച്ചു സുന്ദരിയായി ഇരിപ്പുണ്ട്..രാധമ്മയും അടുത്തുണ്ട്..ആ മുഖത്തെ ചിരി കണ്ടപ്പോൾ ഒരുമ്മ കൊടുക്കാതിരിക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ല..നെറ്റിയിൽ ഒരു ചന്ദനക്കുറി വരച്ചുകൊടുത്തു..പതിയെ സ്നേഹവും വാത്സല്യവും നിറഞ്ഞ സംസാരം..ഒരുപാടിഷ്ടമായിരുന്നു പെണ്കുട്ടികളെ എന്നു പറഞ്ഞു..ഒരു മോളെ കിട്ടിയപ്പോൾ അമ്മക്കൊന്നും ചെയ്തുകൊടുക്കാൻ കഴിയുന്നില്ലല്ലോ… എന്നു പറഞ്ഞ് കണ്ണുകൾ നിറച്ചു….

ഞാൻ എന്റെ അമ്മയെക്കുറിച്ചോർത്തു…അധികാര സ്വരമായിരുന്നു എപ്പോഴും …അത് അച്ഛനോടായാലും…അച്ഛനും വിധേയപ്പെട്ടു നിൽക്കുന്നത് കാണാം…സമ്പത്തിന്റെയും ജോലിയുടെയും അഹങ്കാരം.. അങ്ങനെ തോന്നിയിട്ടുണ്ട് പലപ്പോഴും..

രഞ്ജനും കൂടുതൽ സമയം വീട്ടിൽ തന്നെയായിരുന്നു..തൊടിയിൽ കൃഷിചെയ്തും അമ്മക്കിഷ്ടപ്പെട്ട കഥകൾ പറഞ്ഞും..പാചകം ചെയ്ത് അടുക്കളയിലും. പുതിയൊരു രഞ്ജനെ കാണുകയായിരുന്നു ഞാൻ..

“”ഈ നിങ്ങൾ തന്നെയാണോ സാധാരണ മനുഷ്യന് മനസ്സിലാവാത്ത രീതിയിൽ എഴുതുന്നത് ?”‘എന്റെ സംശയം ഞാൻ മറച്ചുവച്ചില്ല…

‘”നിങ്ങൾ ചെയ്യുന്നതും അതു തന്നെയല്ലേ…ഒരു ഫാബ്രിക് കിട്ടുമ്പോൾ സാധാരണ മനുഷ്യനേക്കാൾ വ്യത്യസ്തമായി ചിന്തിക്കുന്നു..എല്ലാ മേഖലകളിലും അങ്ങനെതന്നെയാണ്….അതിഷ്ടപ്പെടുന്നവർ ആസ്വദിക്കുന്നു…അല്ലാത്തവർ ഭ്രാന്തെന്ന് പറയുന്നു…””എന്റെ എല്ലാ സംശയങ്ങളും അതോടെ തീർന്നുകിട്ടി…

രാധമ്മയുടെ കൂടെ സഹായിച്ചും.. അമ്മയുടെ പഴയ പ്രണയകഥകൾ കേട്ടും..അച്ഛനെക്കുറിച്ചു പറയുമ്പോൾ അമ്മയുടെ കണ്ണുകളിൽ ഇപ്പോഴും പ്രണയം തിളങ്ങുന്നത് കണ്ടു…രഞ്ജനെ കൃഷിയിൽ ഇരട്ടിപ്പണിയാക്കി ഒപ്പം നിന്നും ഞാനും ആ വീടിന്റെ ഭാഗമായ് മാറുകയായിരുന്നു…

എന്റെ വിവരമില്ലായ്മയെ ആൾ നന്നായി ചൂഷണം ചെയ്തിരുന്നു…പറയുന്ന പൊട്ടത്തരങ്ങളെല്ലാം സത്യമാണെന്നു വിചാരിച്ചു ഞാൻ ചെയ്തു കൂട്ടുന്നത് പിന്നീട് എന്നെ കളിയാക്കി കൊന്നു..”നിധിയുടെ പൊട്ടത്തരങ്ങൾ” അങ്ങനെയൊരു ബുക്ക് ഇറക്കുമെന്ന ഭീഷണിയും…

രഞ്ജൻ അടുക്കളയിൽ കയറിയാൽ പിന്നെ അങ്ങോട്ടാർക്കും പ്രവേശനമില്ലായിരുന്നു.. പാചകരഹസ്യം കണ്ടു പഠിക്കുമത്രെ. . ആൾടെ പാചകം …ഒരു രക്ഷയുമില്ല.. അതിന്റെ അഹങ്കാരവും ആവോളമുണ്ട്… അപ്പോൾ എന്നെ കാണുമ്പോഴുള്ള പുച്ഛം….

അതേ വാശിക്കു തന്നെയാണ് അമ്മയിൽ നിന്നും പാചകം ഞാനും ചോദിച്ചു പഠിച്ചത്..ആദ്യമായി ഞാൻ തനിച്ചുണ്ടാക്കിയ ഉള്ളിതീയൽ രുചിച്ചു നോക്കി “”നന്നായിരിക്കുന്നു”” എന്നമ്മ പറഞ്ഞപ്പോൾ ലോകം കീഴടക്കിയ ഭാവമായിരുന്നു എന്റേത്…രഞ്ജനെ നോക്കിയപ്പോൾ ആ മുഖത്തും ഒരു ചിരി കണ്ടു..ഞാൻ നോക്കുന്നെന്നു കണ്ടതും ചിരി പുച്ഛമായി മാറാൻ താമസമുണ്ടായില്ല..പിന്നീട് ഓരോന്നുണ്ടാക്കി നോക്കാൻ എനിക്കും വലിയ ആവേശമായിരുന്നു…

എന്നെ കളിയാക്കാൻ കിട്ടുന്ന ഒരവസരവും രഞ്ജൻ പാഴാക്കിയില്ല….ഒരിക്കൽ രഞ്ജൻ പറഞ്ഞു..

“”ഈ മഴയെ നോക്കി ഉമ്മറത്തിരുന്നു ചൂടുള്ള കട്ടൻ ചായ ഊതിക്കുടിക്കുമ്പോൾ കിട്ടുന്ന സുഖം..”” മുഴുവനാക്കുന്നതിനു മുൻപേ ആൾ കുടിച്ചു കൊണ്ടിരുന്ന ചായഗ്ലാസ് ഞാൻ തട്ടിപ്പറിച്ചിരുന്നു..അതു കുടിച്ചു കൊണ്ട് ഞാനും പറഞ്ഞു..

“”അതേ.. ഇപ്പോഴാണ് ഞാനും ഈ സുഖം അറിയുന്നത്”” ആളൊന്നു ഞെട്ടി..പിന്നെ ആ മുഖത്തു വിടർന്ന കുസൃതി ചിരി ഞാൻ കാണാതെയിരിക്കാൻ മഴയിലേക്കു മുഖം ഒളിപ്പിച്ചു….

ഒരു രാത്രിയിൽ വേദന സഹിക്കവയ്യാതെ ‘അമ്മ ഉറക്കെ കരഞ്ഞപ്പോൾ…വേദനസംഹാരിയായ മരുന്നിന്റെ ശക്തിയിൽ അമ്മയൊന്നു മയങ്ങിയപ്പോൾ …”എനിക്കിത് കാണാൻ വയ്യെന്ന് പറഞ്ഞു രഞ്ജനെന്നെ ചുറ്റിപ്പിടിച്ചു വയറിൽ മുഖം ചേർത്തു കരഞ്ഞു…

മരണത്തിനു രണ്ടുനാൾ മുൻപ് അമ്മ പറഞ്ഞു..

“”എന്റെ നിർബന്ധത്തിനു വഴങ്ങിയാണ് രഞ്ജൻ മോളെ വിവാഹം കഴിച്ചത്.. അവന്റെ സ്വപ്നങ്ങൾക്കും ആഗ്രഹങ്ങൾക്കും ഞാനായി തടസ്സം നിന്നെന്ന വിഷമം ഉണ്ടായിരുന്നു.. ഇപ്പോൾ തോന്നുന്നു..ഞാൻ ചെയ്തതായിരുന്നു ശരി…അവൻ തനിച്ചായി പോവുമോ എന്നൊരു ഭയമായിരുന്നു മനസ്സിൽ..

അവന്റച്ഛൻ പോയിട്ടും ഞാൻ ഇത്രനാളും ജീവിച്ചല്ലോ എന്നോർക്കുമ്പോൾ അദ്‌ഭുതമാണ്…അവരില്ലാതെ എനിക്ക് ജീവിക്കാൻ കഴിയുമെന്ന് കരുതിയതല്ല.. ഒരാഗ്രഹം കൂടിയുണ്ട്..നിങ്ങൾക്കൊരു കുഞ്ഞുണ്ടാകുമ്പോൾ അത് ആൺകുഞ്ഞാണെങ്കിൽ അവന്റെ കാതിൽ അദ്ദേഹത്തിന്റെ പേർ ചൊല്ലി വിളിക്കണം…””

അമ്മ എന്റെ കൈകൾ കൂട്ടിപ്പിടിച്ചു.. കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞിരുന്നു..എന്റെ കണ്ണുകളും നിറഞ്ഞു..അമ്മയെ പറ്റിച്ചു ഞങ്ങൾ കെട്ടിയാടുന്ന ഈ വേഷത്തെക്കുറിച്ചോർത്തായിരുന്നു അത്….

—————————

മുംബൈക്ക് പോകുന്നതിന്റെ തലേന്ന് ഞാനും അമ്മയുടെ മുറിയിൽ കിടന്നോട്ടെ എന്നു രഞ്ജനോട് അനുവാദം ചോദിച്ചു… ആൾ നീങ്ങിക്കിടന്ന് എനിക്ക് കൂടി കിടക്കാൻ സ്ഥലം ഒഴിച്ചു തന്നു..അമ്മയുടെ കർപ്പൂരവും ചന്ദനവും കൂടിക്കലർന്ന മണം ഇപ്പോഴും ഈ മുറിയിൽ തങ്ങി നിൽക്കുന്നു…അമ്മയുള്ളപ്പോൾ പലപ്പോഴും അമ്മയുടെ ഇരുവശത്തുമായി ഞങ്ങൾ കിടന്നിരുന്നതോർമ്മ വന്നു. സ്നേഹത്തോടെ ശാസിക്കുമെങ്കിലും അമ്മയും അതിഷ്ടപ്പെട്ടിരുന്നു…ആ മണം ഉള്ളിലേക്ക് നിറച്ചുകൊണ്ട് കണ്ണുകളടച്ചു കിടന്നു..

പിറ്റേന്ന് കൂടുതൽ സമയവും ആൾ മുകളിലെ മുറിയിലായിരുന്നു…. ടാക്സി ബുക് ചെയ്തിട്ടുണ്ടെന്നു പറഞ്ഞു… പോകാൻ നേരം താഴേക്കിറങ്ങി വന്നു..പ്രതീക്ഷയോടെ ഞാൻ രഞ്ജന്റെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി.. പോകേണ്ടെന്നു പറഞ്ഞിരുന്നെങ്കിൽ…ആൾ എന്റെ ലഗ്ഗേജ് ടാക്സിയിൽ എടുത്തുവക്കുന്ന തിരക്കിലാണ്..യാത്ര പറഞ്ഞപ്പോഴും മുഖത്തേക്ക് നോക്കിയില്ല…

കാളിങ് ബെല്ലടിച്ചു കാത്തുനിൽക്കേണ്ടി വന്നു..പതിവില്ലാതെ ഉമ്മറവാതിൽ അടച്ചിരുന്നു… അൽപസമയം കഴിഞ്ഞാണ് രഞ്ജൻ വാതിൽ തുറന്നത്.. എന്നെ കണ്ടതും മുഖം വിടർന്നു… ചുവന്നു കലങ്ങിയ.കണ്ണുകൾ.. കൺപീലികൾ ഇപ്പോഴും നനഞ്ഞിരിക്കുന്നു.. വേവലാതിയോടെ ചോദിച്ചു..

“”വല്ലതും മറന്നു വച്ചോ..??””

എന്റെ ജീവനും ശ്വാസവും ഇവിടെയാണ് എന്നുറക്കെ പറയണമെന്ന് തോന്നി..ആളെ ഇറുകെ പുണർന്നു കൊണ്ടു പറഞ്ഞു…

“എനിക്കൊരു കുഞ്ഞിനെ വേണം രഞ്ജൻ..അത് ആൺകുഞ്ഞാണെങ്കിൽ അവന് അച്ഛന്റെ പേരിടണം…””

എന്റെ പ്രവർത്തി കണ്ട് രഞ്ജൻ അമ്പരന്നെന്നു തോന്നുന്നു….പിന്നെ ആ കൈകളും എന്നെ മുറുകുന്നതറിഞ്ഞു.. .കാതിൽ പതിയെ ആ ശബ്ദവും..

“”പെണ്കുഞ്ഞാണെങ്കിൽ അമ്മയുടെയും”‘

സ്നേഹത്തോടെ…Nitya Dilshe