മന്ത്രകോടി – ഭാഗം 39, എഴുത്ത്: മിത്ര വിന്ദ

നന്ദേട്ടാ, എന്താ മുഖം വല്ലാണ്ടിരിക്കുന്നത്, രാത്രിയിൽ നന്ദൻ കിടക്കാനായി വന്നപ്പോൾ ദേവു അവനെ നോക്കി ചോദിച്ചു…

ഒന്നുമില്ല, നിനക്ക് തോന്നുന്നതായിരിക്കും എന്ന് മറുപടി പറഞ്ഞുകൊണ്ട് നന്ദൻ തിരിഞ്ഞു കിടന്നു..

തന്റെ ജീവിതത്തിലെ പ്രധാനപ്പെട്ട ദിവസം ആയിരുന്നു ഇന്ന്,

ഒന്നും വേണ്ട, ഒന്ന് ചേർത്ത് നിറുത്തി ഈ നെറുകയിൽ ഒന്ന് തലോടിയാൽ മതി ആയിരുന്നു, താനും ഒരു പെണ്ണല്ലേ, ഒരു ഭാര്യ അല്ലേ,……. നന്ദേട്ടന്റെ ഈ അകൽച്ച…….അവളുടെ കണ്ണുകൾ പതിവ്പോലെ അന്നും ഈറനണിഞ്ഞു.

മാറ്റരൊക്കെ എത്ര ഒക്കെ അഭിനന്ദിച്ചാലും ശരി നന്ദേട്ടൻ… ഏട്ടന്റെ പ്രതികരണം ആയിരുന്നു തനിക്ക് വലുത്..

എന്നതെങ്കിലും ഒരു ഗിഫ്റ്റ് തരും എന്ന് താൻ ഒരുപാട് മോഹിച്ചു.
പക്ഷെ ഒന്നും ഉണ്ടായില്ല…

ഉറക്കം വരാതെ തിരിഞ്ഞ് മറിഞ്ഞു കിടന്ന് കൊണ്ട് അവൾ നേരം വെളുപ്പിച്ചു.

രാവിലെ മെറിൻ എക്സമിനു പോകാൻ ഉള്ള തയ്യാറെടുപ്പുകൾ നടത്തി വന്നപ്പോളേക്കും, നന്ദനും ജോലിക്ക് പോകുവാനായി ഇറങ്ങി..

നന്ദേട്ടാ, മെറിനെ ഒന്ന് ബസ് സ്റ്റോപ്പിൽ ഇറക്കുമോ, അവിടെന്നു ഫൈവ് മിനിറ്റ് നടന്നാൽ മതി ഇവൾക്ക് സ്കൂളിൽ എത്താൻ…… അവൾ നന്ദനോടായി പറഞ്ഞു..

ഒക്കെ, മെറിൻ കയറിക്കോളൂ, ഞാൻ ഡ്രോപ്പ് ചെയാം എന്നും പറഞ്ഞു നന്ദൻ കാറിന്റെ അരികിലേക്ക് പോയി..

“മെറിൻ വേഗം എത്തിക്കോണം കെട്ടോ, ഇവിടെ വൈകിട്ട് പാർട്ടി ഉള്ള കാര്യം മറക്കരുതേ മോളെ “

എന്നും പറഞ്ഞു കൊണ്ട് സരസ്വതിയമ്മ അവിടേക്കു വന്നു..

“ഇല്ല അമ്മേ, ഞാൻ പെട്ടന്നു വന്നോളാം,….രണ്ട് മണി ആകുമ്പോൾ എത്തും… ഉറപ്പ് ” മെറിൻ നന്ദന്റെ ഒപ്പം കാറിൽ കയറി…

ദേവു കൈവീശി കാണിച്ചു, കാർ അകന്നു പോയി..

മെറിനും ദേവുവും കോളേജിൽ വെച്ചാണോ പരിചയപ്പെട്ടത്… യാത്രക്കിടയിൽ നന്ദൻ മെറിനെ നോക്കി ചോദിച്ചു..

അതെ, ഞങ്ങൾ കോളേജിൽ വേച്ഛ് ആണ് കൂട്ടായത്, അവളുടെ ബെസ്റ്റ് ഫ്രണ്ട് ആണ് ഞാൻ, തിരിച്ചു അങ്ങനെ തന്നെ…. മെറിൻ ഒന്ന് ഇളകി ഇരുന്നു കൊണ്ടു പറഞ്ഞു..

ഞങ്ങൾ രണ്ടുപേരും കൂടി കോളേജിൽ വരുന്നുണ്ട്, അടുത്ത ദിവസം തന്നെ,, ആട്ടെ ദേവൂന്റെ ടീച്ചേർസ് ഒക്കെ വിളിച്ചു അഭിനന്ദിച്ചോ അവളെ…. നന്ദൻ അടുത്ത ചോദ്യം ചോദിച്ചു കൊണ്ടു അവൾക്ക് നേരെ നോക്കി..

പിന്നേ, എല്ലാവരും വിളിച്ചു, ഹരി സാർ ആണ് ഞങളുടെ ക്ലാസ്സ്‌ സാർ, സാർ മാത്രം വിളിച്ചില്ല… മെറിൻ പറഞ്ഞു..

അതെന്താ സാർ മാത്രം വിളിക്കാത്തത്,…. നന്ദൻ ചോദിച്ചു..

“അറിയില്ല ചേട്ടാ ,, ദേ ഇവിടെ അല്ലേ ഇറങ്ങേണ്ടത്…. “

മെറിൻ വേഗം ബാഗ് എടുത്തുകൊണ്ടു പറഞ്ഞു..

നന്ദൻ ആണെങ്കിൽ വണ്ടി സൈഡിൽ ഒതുക്കി കൊടുത്തു,

മെറിൻ യാത്ര പറഞ്ഞു നടന്നു പോയി..

ദേവൂട്ടിയെ അവളുടെ ഹരി സാർ മാത്രം വിളിച്ചില്ല എന്നാണ് മെറിൻ പറഞ്ഞത്..

ഒരു പക്ഷേ അവളെ നഷ്ടപ്പെട്ടതിന്റെ വേദന കൊണ്ടാണോ, അതോ…..

നന്ദൻ ഹോസ്പിറ്റലിൽ എത്തിയതും അന്ന് അധികം തിരക്കിലായിരുന്നു, അതുകൊണ്ട് അവൻ നേരത്തെ വീട്ടിൽ എത്തി…

അമ്മയും ദേവുട്ടിയും തിരക്കായിരുന്നു, ഉച്ച കഴിയുമ്പോൾ ലെച്ചുവും അശോകും എത്തുമെന്ന് വിളിച്ചു പറഞ്ഞിരുന്നു, ദേവുട്ടിയുടെ അച്ഛനും അമ്മയും എല്ലാം അധികം താമസിയാതെ എത്തും.. ആകെ ബഹളമയം ആണ് അവിടെ…

നന്ദൻ റൂമിലെത്തി,

നീലക്കണ്ണാടിക്ക് മുൻപിൽ അവൻ നിന്നു…..

എന്തിനാണ് നന്ദൻ നീ ഇങ്ങനെ ആവശ്യം ഇല്ലാത്തതു ചിന്തിച്ചു ബേജാറാവണ്, കഴിഞ്ഞു പോയ കാര്യങ്ങൾ ചിക്കി ചികഞ്ഞു നീ നിന്റെ ജീവിതം കളയരുത്, ദേവു നല്ല ഒരു പെൺകുട്ടി ആണ്, നിനക്കായി ദൈവം തന്ന നിന്റെ മാത്രം പെണ്ണ്, അവളെ നീ ഒരുപാട് വിഷമിച്ചു, ഇനിയും നീ ഇത് തുടരരുത്, നീലക്കണ്ണാടിയിലെ തന്റെ പ്രതിബിംബം തന്നെ നോക്കി പരിഹസിക്കുന്നു…

ശരിയല്ലേ എന്നു അവനും തോന്നി….

നന്ദേട്ടാ……. ദേവു അകത്തേക്ക് വന്നതും പെട്ടന്ന് അവൻ തിരിഞ്ഞു നോക്കി..

ഊണ് കഴിച്ചില്ലല്ലോ, വരൂ, അച്ഛൻ കൈ കഴുകി….. അവൾ അകത്തേക്ക് വന്നു കൊണ്ടു പറഞ്ഞു..

ഒക്കെ, എന്നും പറഞ്ഞു നന്ദൻ ഇറങ്ങി പോയി, പിറകെ ദേവുട്ടിയും..

ആഹ് ഹാ ഇത് ആരൊക്കെയാ ഈ വരണത്, സരസ്വതിയമ്മ ഉറക്കെ പറയുന്നത് കേട്ടു കൊണ്ടാണ് നന്ദനും പിറകെ ദേവുട്ടിയും ചെന്നത്…

നോക്കിയപ്പോൾ അച്ഛനും അമ്മയും കൂടെ ബാലൻ അങ്കിൾ ഉണ്ട്,

ദേവു ഓടി ചെന്നു അവർക്കരികിലേക്ക്,

ബാലൻ അങ്കിൾ തനിച്ചേ ഒള്ളു, മാലതി ആന്റി എവിടെ….. ദേവു ചോദിച്ചു..

ഞാൻ ഇവിടെ ഉണ്ട് മോളെ,….. രണ്ട് വലിയ കവറും തൂക്കി പിടിച്ചു വരുന്ന മാലതിയെ അപ്പോൾ ആണ് അവൾ കണ്ടത്…

ദേവു മാലതിയുടെ കൈയിൽ ഇരുന്ന കവറുകൾ അവളുടെ കൈയിലേക്ക് മേടിച്ചു…

ഞാൻ എപ്പോളും പറയുമായിരുന്നു, ദേവൂട്ടി പതുങ്ങിയ സ്വഭാവം ആണെങ്കിലും പഠനത്തിൽ മിടുക്കി ആണെന്ന്,സത്യം പറഞ്ഞാൽ എനിക്ക് അതുകൊണ്ട് നീ റാങ്ക് മേടിച്ചതിൽ ഒന്നും അത്ഭുതപെടാനില്ല കെട്ടോ ദേവൂട്ടി….. .”

ബാലകൃഷ്ണൻ ആണെങ്കിൽ ദേവു കുടിക്കുവാനായി കൊടുത്ത വെള്ളം മേടിച്ചു കൊണ്ട് എല്ലാവരോടും ആയി പറഞ്ഞു..

ദേവു അപ്പോളും ഒരു പുഞ്ചിരിയോട് കൂടി നിന്നത് മാത്രം.

മാധവ വാര്യർക്ക് നന്നേ യാത്രക്ഷീണം ഉണ്ടായിരുന്നു.

അത് കാരണം ദേവു അച്ഛനെയും അമ്മയെയും കൂട്ടി മുറിയിലേക്ക് പോയി..

ലെച്ചുവും അശോകും എപ്പോൾ വരും ബാലേട്ടാ, സരസ്വതി സഹോദരനെ നോക്കി

അവർ വൈകിടാവുമ്പോൾ ഇങ്ങ് എത്തും, എന്നാണ് അറിയിച്ചത്.അയാൾ മറുപടിയും കൊടുത്തു..

ലെച്ചുനു കുഴപ്പം ഒന്നും ഇല്ലാലോ അല്ലേ ചേച്ചി,

ഓഹ് അവളുടെ കാര്യം ഒന്നു പറയാണ്ടിരുക്കുന്നതാ നല്ലത് എന്റെ സരസ്വതി , മാലതി പതിയെ ദേവുവും അവളുടെ അച്ഛനും അമ്മയും ഒക്കെ കൂടി ആയി അകത്തേക്ക് പോയെന്നു നോക്കി,എല്ലാവരോടുമായി പറഞ്ഞു..

എന്റെ സരസ്വതി, അവൾ എന്തൊരു ആർഭാടം ആണെന്നോ, എന്റെ മോന്റെ പോക്കറ്റ് കാലിയായി എന്ന് എനിക്ക് നല്ലോണം അറിയാം, അവൾക്ക് എല്ലാ വീകെന്റിലും കറങ്ങാൻ പോകണം, ചുമ്മാ പോയിട്ട് വരില്ല, ഒന്നെങ്കിൽ ചെരുപ്പ്, അല്ലെങ്കിൽ ഡ്രസ്സ്‌ അല്ലെങ്കിൽ അവൾക്ക് ബാഗ് വേണം,,,, എത്രമാത്രം ഉണ്ടെങ്കിലും അവൾക്ക് മതിയാകില്ല,…. ഒറ്റ ഷോപ്പിങ്ങിൽ രൂപ എത്രയാണ് ഇറങ്ങുന്നതെന്നു അറിയുമോ, ഒരു ചുരിദാർ ഒക്കെ പത്തും പതിനായിരവും രൂപയുടെ ആണ് എടുക്കുന്നത്, ഞാൻ രണ്ടാഴ്ച പോയി നിന്നപ്പോൾ ഈ കൂത്തു കണ്ടിട്ട് എനിക്ക് അരിശം കയറി അവിടെ നിന്നും പോന്നു… മാലതി പറഞ്ഞു

തുടരും…

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *