മനസൊന്നു പിടയുന്ന നേരം….ഇടനെഞ്ചിൽ വരുന്ന വിങ്ങൽ കൊണ്ട്….മോഹങ്ങളേയും, സ്വപ്നങ്ങളേയും ഒഴിവാക്കി…കളയുന്ന ഒരു മാസ്മര വിദ്യയുണ്ട് മനസിന്…
നഷ്ടങ്ങളുടെ വേദന എത്ര വലുതാണെങ്കിലും…ഒരു പുഞ്ചിരിയിൽ എല്ലാം ഒളിപ്പിച്ചു…പിന്തിരിഞ്ഞു നടക്കുമ്പോൾ…നെഞ്ചിലേക്ക്…പെയ്തിറങ്ങുന്ന വേദനക്ക്…ഒരായിരം കഥകൾ പറയാൻ കഴിയും…
ഉത്തരം തേടുന്നു യാത്രകളിൽ…കൂടെ ചേർത്ത് പിടിക്കാൻ കൊതിച്ചതെല്ലാം…ഒരു നിമിഷം കൊണ്ട് തകർത്ത നെഞ്ചിലേ വിങ്ങൽ…
ചേർത്ത് പിടിച്ചു ഒരു തിരിഞ്ഞു നടത്തമാണ്…കാലൊച്ച കേൾക്കാതെ…ഇടനാഴിയിലൂടെ അകലേക്ക് നടന്നു മറയുമ്പോൾ…
സ്വപ്നങ്ങൾ…മോഹങ്ങൾ…അതിനെല്ലാം മേലെയായ്…ഒരു പുഞ്ചിരി കൊണ്ട്…എല്ലാം മറക്കുന്ന നിമിഷങ്ങളോളം പ്രിയമുള്ളതൊന്നും വേറെയില്ല പോലും…