മുൻഭാഗം വായിക്കാൻ ക്ലിക്ക് ചെയ്യൂ….
“””ഇനി എന്ത് ചെയ്യാനാ… പൗർണമി മോള് ഇതുപോലൊരു ക്രൂരത കാട്ടുംന്ന് ആരേലും കരുതിയോ… നാണക്കേടായില്ലേ….. വേറൊരു പ്രണയം ഉണ്ടേൽ അതാദ്യമെ പറയണ്ടേ… ഒളിച്ചോടി പോകാൻ നിന്നെക്കുന്നു….. ‘””
കല്യാണ ദിവസം ഓരോരോ മുറുമുറുപ്പുകൾ കേട്ടപ്പോൾ പഞ്ചമിക്ക് സഹിക്കാനായില്ല…. സ്വന്തം ചേച്ചിക്ക് പ്രണയമുള്ള കാര്യം അവളെ പോലും അറിയിച്ചില്ലല്ലോന്നോർത്തപ്പോൾ നെഞ്ചം വിങ്ങും പോലെ തോന്നി…
“”ചെറുക്കനും വീട്ടുകാരോടും എന്ത് പറയും…അതാ ഞാൻ ആലോചിക്കുന്നേ “
സരോജമ്മ എല്ലാവരോടുമായി ചോദിച്ചു.
” ഇനിപ്പോ ആകെ ഒരൊറ്റ വഴിയേ ഉള്ളു… ആ പയ്യൻ പഞ്ചമിയെ വിവാഹം കഴിക്കട്ടെ… അവളോട് ഒരുങ്ങി നിക്കാൻ പറ… നമ്മുടെ തറവാടിന് അപമാനമായ കാര്യ ഈ സംഭവിച്ചിരിക്കണേ… അതിനു ഇങ്ങനൊരു പരിഹാരാവട്ടെ…. “”
വകയിലെ ഒരമ്മാവന്റെ വാക്കുകൾ കേട്ടപ്പോൾ പഞ്ചമി ഞെട്ടിതരിച്ചു പോയി … എല്ലാവരും അതിനെ താല്പര്യത്തോടെ സ്വീകരിക്കുമ്പോൾ അവളുടെ കണ്ണുകൾ വൈദവിനെ തിരയുകയായിരുന്നു. കണ്ടില്ല… എവിടേയും കണ്ടില്ല….
എല്ലാവരും അവളുടെ നേരെ നേർത്ത വിങ്ങലോടെ പറഞ്ഞപ്പോൾ എന്ത് ചെയ്യണമെന്നറിയാതെ ആ പെണ്ണ് കുഴഞ്ഞു.
അകത്തെ മുറിയിൽ നിന്നും വൈദവിനെ ഇഷ്ടമാണെന്ന് അച്ഛനോട്‌ ഒരായിരം വട്ടം പറഞ്ഞെങ്കിലും ആ കണ്ണ് നീരിനു മുന്നിൽ തോറ്റു പോയി…. അണിഞ്ഞൊരുങ്ങി പുതുപ്പെണ്ണായി നിന്നപ്പോഴും അവൾ ഓർത്തത് സ്വന്തം കണ്ണേട്ടനെ മാത്രമായിരുന്നു….
“ഇനി കണ്ണേട്ടനും കൂടി അറിഞ്ഞോണ്ടാണോ….ഏയ്… ല്ല…. ഇതിപ്പോ ഞാൻ ചതിക്കും പോലായില്ലേ… “”
ആരും കേൾക്കാതെ ഉള്ളിൽ എത്രയോ കരഞ്ഞു… ചേച്ചിയ്ക്കായി ഒരുക്കി വച്ച പന്തലിൽ, അവൾക്കായി കണ്ടു പിടിച്ച പയ്യന്റെ ഭാര്യയാവുമ്പോൾ സ്വയം ലജ്ജ തോന്നി,,, താലി അണിയിക്കുമ്പോൾ കഴുത്തിൽ എന്തോ വരിഞ്ഞു മുറുക്കിയ പോലെ…മിഴികൾ നിറഞ്ഞു തുളുമ്പി നിൽക്കുന്ന വേളയിലും അവൾ കണ്ടിരുന്നു ഓടി കുതിച്‌ വന്ന് ഒന്നുംമറിയാത്ത ഭാവത്തിൽ നിൽക്കുന്ന കണ്ണന്റെ മുഖം… ആദ്യമായി അവന്റെ മിഴികൾ നിറയുന്ന കണ്ടു… എല്ലാം തട്ടിയെറിഞ്ഞു അവനടുത്തേക്ക് ഓടാൻ തോന്നി…പക്ഷെ പിന്നൊരു നോട്ടം പോലും നൽകാതെ കണ്ണൻ ഇറങ്ങി പോകണ കണ്ടപ്പോൾ കണ്ണീർ പൊഴിക്കാനല്ലാതെ മറ്റൊന്നിനുമായില്ല.
????????????
മേശമേൽ എന്തോ കൊണ്ടുവയ്ക്കുന്ന ശബ്ദം കേട്ടാണ് വെറുതെ കിടന്നിടത്തു നിന്നും നെറ്റിമേൽ വച്ച കൈ മാറ്റികൊണ്ട് വൈദവ് നോക്കിയത്…
“”സാരോജമ്മ പറഞ്ഞായിരുന്നു… ഇന്നലെ എത്തും ന്ന്… ചായ മുറിയിൽ കൊണ്ട് കൊടുക്കാൻ പറഞ്ഞു.. അതാ ഞാൻ…. “
പരിഭ്രമിച്ചു പറയുന്ന ദേവിയെ കണ്ടപ്പോൾ അവനൊന്നു പുഞ്ചിരിച്ചു.അധികം സംസാരത്തിന് നിൽക്കാതെ ദേവി കടന്നു പോയിരുന്നു.. പണ്ട് സ്കൂളിൽ കൂടെ പഠിക്കുമ്പോഴും അവന്റെ കൂടെ ദേവിയുണ്ടായിരുന്നു.. പക്ഷെ വീട്ടിലെ പ്രാരാബ്ദങ്ങൾ കൂടി വന്നപ്പോൾ അവള് പഠിത്തം ഉപേക്ഷിച്ചു…ആ തറവാട്ടിൽ അവളുടെ അമ്മയായിരുന്നു ആദ്യം പണിക്ക് വന്നിരുന്നത്. അവർക്ക് വയ്യാതായതോടെ ദേവി വരാൻ തുടങ്ങി. മേശപ്പുറത്തായി അവൾ കൊണ്ട് വച്ച ചായയുമെടുത്തു കുടിച് അടുക്കളപ്പുറത്തെക്കവൻ നടന്നു.
“””ദേ… ഈ പഴം പുഴുങ്ങിയത് കൂടി വച്ചേക്ക്.. ആ പെണ്ണ് കാണാതെ കൊടുത്താൽ മതി.. ഇന്നലെ കൊണ്ട് വച്ചതും അതേ പോലിണ്ടങ്കിൽ ആ അസത്തിനൊന്നും കൊടുക്കണ്ട…””
പറയുമ്പോൾ സരോജമ്മ പല്ല് കടിച്ചു പിടിച്ചു.. എങ്കിലും ദേവിയ്ക്ക് സഹതാപമായിരുന്നു തോന്നിയത്… അടുക്കളയിൽ നിന്നും പിന്നാമ്പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങി വരുന്ന കണ്ണനെ കണ്ടപ്പോൾ ദേവി സാരിക്കിടയിലായി ഭക്ഷണം ഒളിപ്പിച്ചു…..
“”ഞാൻ കണ്ടു… എന്തിനാ ഒളിച്ചു പിടിക്കണേ “
അവൻ ചോദിച്ചപ്പോൾ ഉത്തരം മുട്ടുകയായിരുന്നു ദേവിക്ക്…ഒന്നും പറയുവാൻ നാക്കിൽ വന്നില്ല…
“”അത് അവളുടെ വീട്ടിലേക്കാ കണ്ണാ. വയ്യാത്ത അമ്മയല്ലേ… കഴിച്ചോട്ടേ ന്ന് വച്ചു “”
സരോജമ്മ ഇടയിൽ കയറി പറഞ്ഞു…ദേവി അപ്പോഴും ചിരി വരുത്തുവാൻ ശ്രമിക്കുകയായിരുന്നു.
നീ വീട്ടിലേക്ക് പോകുവാണോ.. നിൽക്ക്.. ഞാനും വരുന്നു.. പഴേ കൂട്ടുകാരെയൊക്കെയൊന്ന് കാണണം..അത് വഴി വരാം. ഒരുമിച്ചു പോകാം . “”
അതും പറഞ്ഞ് കണ്ണൻ അകത്തേക്ക് പോയി. ഒരു കാവി മുണ്ടും ഷർട്ടും എടുത്തിട്ട് അവൻ വരുന്നത് കണ്ടതും ദേവി പതിയെ നടന്നു തുടങ്ങി.
??????
“”വൈദവ് ഇനി എത്ര നാൾ കാണുമിവിടെ?
ഇടവഴിയിലൂടെ നടക്കുന്നതിനിടയിലായി വൈദവിനോടവൾ ചോദിച്ചു..
“”പെട്ടെന്ന് തന്നെ പോണം. അമ്മ വരാൻ പറഞ്ഞിട്ടാ… അല്ലേൽ വരില്ലായിരുന്നു… ഇവിടം മുഴുവൻ നീറുന്ന ഓർമ്മകളാണ്….ഒരു പെണ്ണിനെ അഘാതമയങ്ങു പ്രേമിച്ചു.. പക്ഷെ അതിന്റെ നോവ് ഇത്തിരി വലുതായി പോയി… ഈ ജന്മം പോരാ അതൊന്നും മറക്കാൻ…കള്ളം പറഞ്ഞിട്ടായാലും പറ്റുന്നതിലും നേരത്തെ ഇവിടുന്ന് പോണം””
അവളൊന്നു മന്ദഹസിച്ചു.
“””പ്രണയത്തിലായിരുന്നല്ലേ… താനും പഞ്ചമിയും…… അവള് പറഞ്ഞിട്ടുണ്ടെന്നോട് എത്രയോ വട്ടം…… എത്ര എത്രയോ വട്ടം… “”
മിഴികൾ നീറി പുകഞ്ഞിരിക്കുന്ന ദേവിയെ വൈദവ് ഒരുവേള നോക്കി നിന്നു….
“”ന്തേ ദേവി….. “””
അവൾക്കപ്പോൾ എന്തെന്നില്ലാത്ത ഭാവമായിരുന്നു…
“””പഞ്ചമി…..അവളെ കുറിച്ച് ചോദിച്ചോ.. സരോജമ്മയോട്… “”
“”ഇടയ്ക്ക് ഇവിടെ വരാറുണ്ടെന്ന് പറഞ്ഞു. പിന്നൊന്നും ഞാൻ ചോദിച്ചില്ല…സന്തോഷായി ജീവിക്കണുണ്ടല്ലോ.. അത് മതിയെനിക്ക്.. “”
“”””ആ പെണ്ണ് മരിച്ചു…… “”
“”ന്ത്‌… !!!”””
“” പഞ്ചമി മരിച്ചെന്ന്… കൊന്നെന്ന് പറഞ്ഞാൽ അതിലും തെറ്റില്ല. എല്ലാവരുടെ മുന്നിലും തോറ്റു പോയൊരു പെണ്ണ്… നീ തോൽപ്പിച്ചു..പൗർണമി തോൽപിച്ചു, . അവളുടെ അച്ഛൻ തോൽപ്പിച്ചു… ഒടുക്കം നിങ്ങടെ അമ്മയുമവളെ തോൽപ്പിച്ചു… “”
തൊണ്ടയിൽ നിന്നും വാക്കുകളൊട്ടും പുറത്തു വരാത്ത വിധം വിറങ്ങലിച്ചു നിൽക്കുകയായിരുന്നു വൈദവ്….. താൻ അറിയാത്ത പലതും തനിക്കു ചുറ്റുമുണ്ടെന്ന ബോധം അവനിൽ ഉളവാക്കി…
“”ഞാൻ… എനിക്ക് പിന്നിവിടെ തങ്ങാൻ തോന്നിയില്ല… ആ കല്യാണ ദിവസം തന്നെ ജോലിക്കാര്യവും പറഞ്ഞു വീട്ടിൽ നിന്നിറങ്ങി. ഒരു മാസത്തോളം കൂട്ടുകാരന്റെ വീട്ടിൽ താമസിച്ചതിനു ശേഷം വീണ്ടും ബോംബെക്ക് തന്നെ പോയി… പക്ഷെ… പിന്നെ ഞാൻ ഒന്നും അറിയാൻ ശ്രമിച്ചിട്ടില്ല.. പഞ്ചമിയെയും പൗർണമിയെയും ആരേ കുറിച്ചും ചിന്തിച്ചില്ല…കാരണം അതൊക്കെ അത്രയും നോവിക്കുന്ന കാര്യങ്ങളായിരുന്നു..പഞ്ചമി… അവളിപ്പോ ഈ ലോകത്തില്ലെന്ന് വിശ്വസിക്കാൻ പോലും എനിക്കിപ്പോ പറ്റുന്നില്ല…. “”
“”””സത്യത്തെ ഉൾക്കൊള്ളാൻ നാം എപ്പോഴായാലും പഠിക്കണം വൈദവ്…. കല്യാണം കഴിഞ്ഞ് അധിക നാൾ പഞ്ചമി ഭർത്താവിന്റെ വീട്ടിൽ താമസിച്ചില്ല… എല്ലാം ഇട്ടെറിഞ്ഞു ഇറങ്ങി വന്നു…. അപ്പോഴും ഒന്ന് മാത്രമേ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളു അവൾക്ക്… നീയെന്നെ ലക്ഷ്യം… പ്രണയിച്ചവന്റെ തന്നെ പാതിയാവണം എന്നുള്ള ലക്ഷ്യം…എല്ലാ കാര്യങ്ങളും അവളെന്നോട് പറഞ്ഞിരുന്നു. തിരികെ വന്നു നോക്കുമ്പോൾ നീ ഇവിടെ ഇല്ലാതാകുമ്പോൾ അവൾക്ക് മനസ്സിൽ എന്ത് തോന്നും വൈദവ്..?
ലീവ് കഴിയും മുൻപേ നാട് വിട്ട നിന്നെയോർത്തവൾ നീറുകയായിരുന്നു. നീയില്ലാത്ത ഓരൊ ദിനവും മൂകമായിരുന്നു അവൾക്ക്….ഒടുക്കം മാസങ്ങൾ കഴിഞ്ഞപ്പോൾ, മാസ മുറ തെറ്റിയപ്പോൾ അവൾ നിന്റെ പേരാണ് പറഞ്ഞത്… അന്നാണ് അവളൊന്നു ചിരിച്ചു കണ്ടത്…
പക്ഷെ സരോജമ്മ…. സരോജമ്മ അതിനെ ഉൾക്കൊണ്ടില്ല…. അല്ലേലും കല്യാണം കഴിഞ്ഞ് പോയ പെണ്ണ് ഗർഭിണിയായതിൽ വിവാഹം കഴിയാത്ത തന്റെ മകന്റെ മേൽ കുറ്റമാരോപിക്കുംമ്പോൾ ആർക്കാണ് സഹിക്കുക…ഉള്ളിലെ ജീവന്റെ പിതൃത്വത്തെ ചോദ്യം ചെയ്യുന്നത് അവളും സഹിച്ചില്ലാ…. ഒരു ഭ്രാന്തിയെ പോലെയെന്തൊക്കെയോ കാട്ടി കൂട്ടി…. അവൾ പറയുന്നത് മുഴുവൻ ഭ്രാന്തണെന്ന് വരുത്തി തീർത്തു സരോജമ്മ..ഒക്കെയും നിന്നോടുള്ള സ്നേഹം… അങ്ങനെ ഭ്രാന്തി അല്ലാത്ത അവളെ പറഞ്ഞു പറഞ്ഞെല്ലാവരും ഭ്രാന്തിയാക്കി.. ഒറ്റപ്പെടുത്തി… അതിനിടയിൽ ജനാർദനൻ മാമയങ്ങു പോയി… ഒരു പക്ഷെ ആ അച്ഛന് പെൺമക്കളെയോർത്തു ഇനിയും സഹിക്കാൻ പറ്റികാണില്ല…. “””
എല്ലാം പറയുമ്പോൾ ദേവിയുടെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞൊഴുകിയിരുന്നു….
“””ആദ്യമൊക്കെ കൊണ്ട്പോയി ചികിൽസിച്ചു….ഉള്ള ഷോക്കും കാര്യങ്ങളുമൊക്കെ നൽകി.. പക്ഷെ ഗർഭിണി അല്ലേ….പിന്നതിനൊന്നും നിന്നില്ല… സരോജമ്മ ഭക്ഷണം കൊടുത്താൽ കൊടുത്തു… അല്ലേൽ ഇല്ലാ…. “”
വൈദവിന്റെ ഏങ്ങൽ അപ്പോഴേക്കും കണ്ഠം ഭേദിച്ചു പുറത്തേക്ക് വന്നിരുന്നു….ദേവി അവന്റെ ചുമലിൽ കൈ വച്ചു.
“”ആണുങ്ങളും കരയുമോ വൈദവ്….. ഇങ്ങനെ… അതുമൊരു പെണ്ണിന്റെ മുൻപിൽ “”
“””””അത്….. അതെന്റെ കുഞ്ഞെന്നയാ…. പഞ്ചമീടേം എന്റേം…… “”
”’അന്നവളത് ഒരു നൂറാവർത്തി പറഞ്ഞു കാണും…നീ ഉണ്ടായിരുന്നെങ്കിൽ ആ പെണ്ണിന് ഈ ഗതി വരില്ലായിരുന്നു… നിന്നോടുള്ള സ്നേഹം കൊണ്ടായിരിക്കില്ലേ എല്ലാം ഇട്ടെറിഞ്ഞു വന്നത്… ഒരു പുരുഷന് മുന്നിൽ മാത്രം കീഴടങ്ങണം എന്നുള്ള അവളുടെ വാശി.. എങ്കിലും തോറ്റു പോയ്‌ അവള്. ഇപ്പോ പറഞ്ഞിട്ടെന്തു കാര്യം.? അന്നവൾ വാദിച്ചപ്പോൾ ഭ്രാന്താണെന്നല്ലേ ല്ലാരും പറഞ്ഞത്…. എന്നോട് പോലും എത്രയോ വട്ടം പറഞ്ഞിരിക്കുന്നു… പക്ഷെ അവളോട് കൂട്ടു നിന്നു നാവുയർത്താൻ മാത്രം ഞാൻ ആരാ… ആരുമല്ല….. “”
ദേവിയൊന്നു നിർത്തി.
“””രാത്രിയിൽ വെറുതെ അലറി വിളിക്കുന്നൊരു പെണ്ണുണ്ട് വൈദവ്…….. രണ്ടു വരി മൂളിപ്പാട്ട് മാത്രമവൾക്കറിയാം.മറ്റൊന്നും സംസാരിക്കില്ല…..ഇടയ്ക്കിടെ കഞ്ഞി കൊണ്ട് കൊടുക്കുമ്പോൾ അവയൊക്കെ തട്ടി മറിഞ്ഞതിൽ നിന്നും വാരി തിന്നണ പെണ്ണ്… അത് കണ്ട് ചിരി കാട്ടുന്നൊരു കുഞ്ഞി പെണ്ണും. വെറുതെ അകത്തളങ്ങളിൽ നിന്നുമവൾ അലറുമ്പോൾ ചിലപ്പോ ആ ശബ്ദം എന്റെ വീട്ടിൽ വരെ കേൾക്കാം….. അതിനുള്ളിൽ നിന്നും മറ്റൊരു നാദം കൂടിയപ്പോൾ കേൾക്കും … ഉറക്കത്തിന്റെ ആലസ്യത്തിൽ നിന്നും ഞെട്ടിയുണർന്നു വാവിട്ടു കരയുന്നൊരു കുഞ്ഞ്……അമ്മേ ന്നു വിളിച്ച് കരയുമ്പോൾ ആ കുഞ്ഞിനറിയില്ലല്ലോ സ്വന്തം അമ്മ തന്നെയാണ് അലറി പേടിപ്പിക്കുന്നതെന്ന്… ആ ഭ്രാന്തിയവിടെ അഴിഞ്ഞുലഞ്ഞ വസ്ത്രങ്ങളാൽ കിടക്കുന്നത് കാണാം… മുട്ടിലിഴഞ്ഞു കൊണ്ടാ കുഞ്ഞപ്പോൾ അവളുടെ മാറിടം തിരയും….വായിൽ ഇട്ടു നുണയുമ്പോൾ ഇടയ്ക്കിടെ ചിരിക്കണ കാണാം.സ്വന്തമായി അമ്മിഞ്ഞപ്പാൽ തിരഞ്ഞു പിടിച്ചതിലുള്ള സന്തോഷം.. “”
ആരുടെ കാര്യമാ പറയുന്നതെന്ന ഭാവത്തിൽ വൈദവ് അവളെ തന്നെ നോക്കി.ഉത്തരമെന്നോണം അവളാ കയ്യിൽ പിടിച്ചു വലിക്കുകയായിരുന്നു ചെയ്തത്.
അവന്റെ കയ്യും വലിച്ചു ആ തറവാട്ടിലേക്ക് പോകുമ്പോൾ നൂറായിരം ചോദ്യങ്ങളായിരുന്നു വൈദവിന്റെ മനസിൽ. തറവാടും പരിസരവുമാകെ കാട് കേറിയിട്ടുണ്ടായിരുന്നു… ഉമ്മറത്തു പോലും പൊടിപടലങ്ങൾ… ഇറയത്തെ ചുമരിനു മുകളിയായി അമ്മാവന്റെ പടം മാലയിട്ടു തൂക്കി വച്ചത് കണ്ടപ്പോൾ ഒരു വേളയവന്റെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞു…. വാക്കുകളിലെന്തോ പറയാൻ നിറഞ്ഞതും ദേവി അവന്റെ വായ പൊത്തി….
“”ശ്…. മിണ്ടരുത്…. ഞാൻ ഇപ്പോ വരാം….
കൊണ്ടു വന്ന പാത്രമവൾ അവനെ ഏൽപ്പിച്ചു… വാതിലും തുറന്ന് ദേവി അകത്തേക്ക് പോയപ്പോൾ മറ നീക്കിവരുവാനുള്ള സത്യങ്ങളെയോർത്തുള്ള ആധിയായിരുന്നു..
“””മ്മ്മ്.. ത.. ത … ത…….””
ഒരു കുരുന്നു കൊഞ്ചൽ കേട്ടാണ് വൈദവ് തിരിഞ്ഞു നോക്കിയത്.. ദേവിയുടെ കയ്യിൽ ആറേഴു മാസം പ്രായം തോന്നിക്കുന്ന കുഞ്ഞിനെ കണ്ടപ്പോൾ അവൻ അത്ഭുതത്തോടെ നോക്കി…..
“””ആ പെണ്ണ് ഉറങ്ങുമ്പോൾ ഞാൻ വാവയെ എടുക്കും. അപ്പോഴേ കുഞ്ഞിനെ തൊടാൻ പറ്റു..ആ സമയം ഞാനിവളെ കുളിപ്പിക്കും… കഴിപ്പിക്കും…ഞാനീ പഴം കൊടുക്കട്ടെ.. നീ അകത്തേക്ക് ചെല്ല് വൈദവ്…ഒന്നും പേടിക്കേണ്ട. “”
എന്തെന്ന ഭാവത്തിൽ ഒരുവേള ദേവിയെ തന്നെ നോക്കികൊണ്ടവൻ അകത്തേക്ക് കടന്നു… നടുമുറ്റത്തിന്റെ അങ്ങേ തലങ്ങളിലായി ഒരു മുറി മാത്രം തുറന്നിട്ടത് കണ്ടപ്പോൾ അവിടേക്ക് നടന്നു നീങ്ങി. ഇടയ്ക്കിടെ തറയിൽ വീണ വറ്റുകൾ അവന്റ കാലിൽ പറ്റിപ്പിടിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു…
പുറത്തു നിന്നുമൊരു നിഴലനക്കം കണ്ടതുംപാതി തറയിൽ കിടന്നിടത്തു നിന്നുമവൾ പതിയെ കണ്ണുകൾ തുറന്നു. അപ്പോഴും ആ ഇരുട്ടറയിലെ രൂപം ആരാണെന്ന് തിരിച്ചറിയുവാൻ പാട് പെടുകയായിരുന്നു വൈദവ്…. അടുത്തേക്ക് ചെന്ന് നോക്കി… ഇട്ടിരുന്നതൊക്കെയും കീറി പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്… ദാവണി ആണ് വേഷം… അതും സ്ഥാനം തെറ്റികിടക്കുന്നു…. മുടിയിഴകളൊക്കെയും പാറി….. കണ്ണുകളിൽ കറുപ്പാർന്ന രൂപം കണ്ടപ്പോൾ അവന്റെ ചുണ്ടുകൾ വിറയ്ക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. വീണ്ടും ഒന്നുകൂടി സൂക്ഷിച്ചു നോക്കി…
“””പ്… പഞ്ചമി “”
മെലിഞ്ഞുണങ്ങിയ അവളെ കൈകളിൽ കോരിയവൻ നിലത്തായി ഇരുന്നു…. മുടിയിഴകൾ മാറ്റി ഒതുക്കി ഒന്നുകൂടി ആ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി.. ആ പഴയ പഞ്ചമിയിൽ നിന്നും അത്രയും മാറ്റം . അവളാണെന്ന് പോലും തിരിച്ചറിയുവാൻ കഴിയാത്ത വിധം ആ പെണ്ണ് മാറിപോയിരുന്നു….
അപ്പോഴും അവനെ ഒരുനിമിഷമവൾ പകപ്പോടെ നോക്കി…
‘”ക്.. കണ്ണേട്ടനാ… പഞ്ചമിടെ… കണ്ണേട്ടൻ “”
അവളുടെ വെള്ളാരം കണ്ണുകൾ ഉരുട്ടി നോക്കുന്നത് കണ്ടപ്പോൾ വൈദവ് ഉറക്കെ പറഞ്ഞു…. പക്ഷെ ഒരു നിമിഷം പോലും പാഴാക്കാതെ അവളുടെ ശക്തിയാൽ അവനെ തട്ടിമാറ്റികൊണ്ടവൾ മുറിയിൽ നിന്നും പുറത്തേക്കോടി…. അതിനിടയിൽ ദാവണി തടഞ്ഞു കുത്തി ഇടയ്ക്കായൊന്ന് വീണു..എങ്കിലും അതൊന്നും കാര്യമാക്കാതെ എഴുന്നേറ്റ് നിന്നുകൊണ്ട് വീണ്ടും ആ തറവാടിന് ചുറ്റും പാഞ്ഞു …എങ്ങെന്നില്ലാതെ… അപ്പോഴും എന്തൊക്കെയോ അവൾ ഒച്ചപ്പാടാക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. ഒടുവിൽ തേടിയത് കണ്ണിൽ തെളിഞ്ഞ പോലെ ദേവിയുടെ കയ്യിൽ നിന്നും കുഞ്ഞിനെ വാങ്ങി… അതിനെയും വാരി പിടിച്ചു വൈദവിനരുകിലേക്കായി ചെന്ന് ആംഗ്യ ഭാഷയാൽ അവൾ പറയുന്നുണ്ടായിരുന്നു…
“”നമ്മുടെതാ ന്ന്….. “”
കണ്ടപ്പോൾ ദേവിയുടെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞൊഴുകി.
“”നീ എങ്കിലും ഒന്ന് വിശ്വസിക്ക്‌ വൈദവേ….. അന്നും ഇത് പോലെ ഈ പെണ്ണ് എത്ര വാവിട്ടു പറഞ്ഞെന്നറിയോ….. നീ മാത്രേ ഉള്ളു..ഇനി നീയും കൂടി കയ്യൊഴിഞ്ഞാൽ ഇവള് തണുത്ത്‌ മരവിച്ചു പോകും.. മരിച്ചെന്ന് ഞാൻ പറഞ്ഞില്ലേ…. ഇവളുടെ കഴിഞ്ഞ ജീവിതത്തേ മരണം കൊണ്ടല്ലാതെ മറ്റൊന്നിനോടുമുപമിക്കാൻ എനിക്കറിയില്ല… ഇത്രേം കാലം ഒന്നും ചെയ്യാൻ പറ്റാത്തവളെ പോലെ സരോജമ്മയ്ക്ക് കൂട്ടു നിന്നു..ഇനി വയ്യാ…. ഇവളെ ഇനിം ഇങ്ങനെ കാണാൻ വയ്യാ… “”
ദേവി പറഞ്ഞു കഴിഞ്ഞപ്പോഴേക്കും അവിടൊരു കൂട്ടകരച്ചിലായി…… പഞ്ചമി വൈദവിനെ നോക്കി പറഞ്ഞു പറഞ്ഞ് അവന്റെ കാൽക്കലായി ഊര്ന്നിരുന്നു…ശ്വാസം പോലും കിട്ടാതെയവൾ ഏങ്ങലടിച്ചു കരഞ്ഞു..കുഞ്ഞിനെയും അവളെയും എത്രയെന്നില്ലാതെ അവൻ ചുംബിച്ചു…
വീട്ടിലേക്ക് കയറി പോകുമ്പോൾ സരോജമ്മ ഉമ്മറത്തുണ്ടായിരുന്നു…. അങ്ങകലെ നിന്നും വൈദവിനെയും പഞ്ചമിയെയും കണ്ടപ്പോൾ തൂണിന് ചാരെയായി വന്നു നിന്നു….
“”ഇതാ… സംശയം ഒന്നും വേണ്ട… ഇവള് എന്റെ മോളാണെന്ന് എനിക്ക് ഉറപ്പാ….””
കയ്യിലെ കുഞ്ഞിനെയവൻ സരോജമ്മയെ ഏൽപ്പിച്ചു…
“”ക്.. കണ്ണാ…. “”
“””എനിക്കൊന്നും കേൾക്കണ്ട… സ്വന്തം അമ്മാവൻ മരിച്ചത് പോലും അറിയിച്ചില്ല.. പഞ്ചമിയെ കുറിച്ച് ചോദിച്ചപ്പോൾ സുഖായി ജീവിക്കുന്നുണ്ടത്രേ… കണ്ടു ഇവളുടെ സുഖവാസ ജീവിതം എന്താന്ന്… ഇത്രയ്ക്കും ക്രൂര ആയിപോയോ എന്റമ്മ…. “”
അതും പറഞ്ഞവൻ പഞ്ചമിയെയും പിടിച്ചകത്തേക്ക് പോയി… കുളിപ്പിച്ചു വൃത്തിയാക്കി പുതിയ കുപ്പായമണിയിച്ചു. മുൻപവൾക്കായി കരുതി വച്ച താലിയും കഴുത്തിലണിയിച് നെറ്റിമേൽ സിന്ദൂരം ചാർത്തി…അവന്റെ പ്രവൃത്തികളിൽ പെണ്ണ് മൂകയായിരുന്നു…ഒന്നുകൂടെ ഉറക്കെ കരഞ്ഞുകൊണ്ടവൾ ആ നെഞ്ചിലേക്ക് ചാഞ്ഞു…ഇരുത്തിയിൽ ചാഞ്ഞിരുന്നുകൊണ്ട് സരോജമ്മയപ്പോൾ കരയുകയായിരുന്നു… കയ്യിലുള്ള പൊൻ മണിയെ അവർ ഒന്ന് നോക്കി….വിതുമ്പികൊണ്ടാ മുത്തശ്ശി ചുണ്ടുകൾ വാവയെ തുരു തുരെ ചുംബിച്ചു..മാപ്പേറ്റു പറച്ചിലാണെന്നറിയാതെ ആ കുഞ്ഞിപ്പെണ്ണപ്പോൾ മോണ കാട്ടി ചിരിക്കുകയായിരുന്നു…..
?
“””ഞാൻ പറയാറില്ലേ എനിക്ക് ഇരുട്ട് പേടിയാന്നു… പേടി തോന്നുമ്പോൾ അലറി വിളിക്കുന്നതാ..അല്ലാതെ ഭ്രാന്തില്ല കണ്ണേട്ടാ..””
അന്നൊരു രാത്രിയിൽ അവന്റെ നെഞ്ചിലായി കിടന്ന്കൊണ്ട് പഞ്ചമി പറയുമ്പോൾ അവനവളെ പുണർന്നു… അടുത്തായി കിടക്കുന്ന വാവയെയുമെടുത്തു നെഞ്ചിലേക്ക് കിടത്തി…..
“”എനിക്കറിയാം…ഇനി ഞാൻ എവിടേം വിട്ട് പോവില്ല… ദേ എനിക്കിപ്പോ രണ്ടു ഹൃദയ…ഒന്ന് നീയും ഒന്ന് നമ്മുടെ ഈ മോളും…. നക്ഷത്ര…അച്ഛയുടെ നച്ചൂസ്…. “”
അവളും കുഞ്ഞിന്റെ ദേഹത്തു കൈ വച്ചു…
“സ്നേഹിച്ചിട്ടില്ല ഞാനെന്റെ മോളെ…അമ്മയെന്ന നിലയിൽ അവൾക്ക് വേണ്ടതൊന്നും കൊടുത്തിട്ടില്ല…. ഇരുട്ടറയിൽ കഴിയുമ്പോൾ മനസ്സിൽ മറ്റെന്തൊക്കെയോ ആയിരുന്നു…. പാവം….”
“ഇനിയും സ്നേഹിക്കാലോ.. നമുക്ക് മത്സരിച് സ്നേഹിക്കാം..ഇനിയെത്ര വസന്തങ്ങൾ പൂത്താലും.. എത്ര രാവുകൾ മാഞ്ഞകന്നാലും…ഇനി എത്ര മഴക്കാലം തോർന്നു പോയാലും, നീയും ഞാനും നമുക്കായുള്ളപ്പോൾ വിരഹങ്ങളത്രയും തോൽക്കുകയാണ് … പെണ്ണേ “”
അവനാ വരികളിൽ വാക്കുകൾ ഒതുക്കി.സഹനങ്ങളൊക്കെയും ഇവിടെ അവസാനിക്കട്ടെ അല്ലേ……..
അവസാനിച്ചു.
Copyright protected
ഞാൻ ഒരുപാട് ഇഷ്ടപ്പെട്ട് എഴുതിയ സ്റ്റോറിയാണിത്. എല്ലാവരും അഭിപ്രായങ്ങൾ പറയണേ….