നോവൽ

മുൻ ഭാഗം വായിക്കാൻ ക്ലിക്ക് ചെയ്യൂ ജാനകിയപ്പ വന്നപാടെ വിശേഷങ്ങൾ ചോദിച്ചറിയാനായി അകത്തേക്ക് കൊണ്ടുപോയിരുന്നു …!! ഭക്ഷണം കഴിഞ്ഞു രാത്രി ഏറെ വൈകി മുറിയിലേക്ക് വരുമ്പോഴേക്കും ചാരു കണ്ടു സിദ്ധാർഥ് തന്റെ ഉടുപ്പുകൾ കൂടി ബാഗിനുള്ളിലേക്കടുക്കുന്നത് … ചാരുലതക്ക് അടിമുടി ദേഷ്യം …

മുൻ ഭാഗം വായിക്കാൻ ക്ലിക്ക് ചെയ്യൂ “അകത്തേക്ക് കയറി വരൂ മോളെ …!!” തിരിയിട്ട നിലവിളക്ക് ചാരുലതയുടെ കൈകളിലേൽക്കേൽപ്പിച്ച് ജാനകി പറഞ്ഞു … അത് കൈനീട്ടി സ്വീകരിക്കുമ്പോഴും വലതുകാൽ വച്ച് വീടിനകത്തേക്ക് കയറുമ്പോഴും അവളുടെ ചുണ്ടിൽ പുഞ്ചിരിയുടെ ഒരു ലാഞ്ചന പോലും …

മുൻ ഭാഗം വായിക്കാൻ ക്ലിക്ക് ചെയ്യൂ… “എന്തിനാ അവളിങ്ങനെ ചെയ്തത് …?? എത്രവട്ടം ചോദിച്ചതാണ് ഞാനവളോട് ഈ വിവാഹത്തിന് മനസ്സുണ്ടായിട്ടു തന്നെയാണോ സമ്മതിച്ചതെന്ന്….. അപ്പോഴെല്ലാം ഒന്നും മിണ്ടാതെ നിന്നിട്ട് …!!” അമ്മ തലയിൽ കൈ വച്ച് കരയുന്നുണ്ട് … തുടരെത്തുടരെയുള്ള ഫോൺവിളികളിൽ …

മുൻ ഭാഗം വായിക്കാൻ ക്ലിക്ക് ചെയ്യൂ പുടവയെടുപ്പും അലങ്കാരങ്ങൾക്കുമായി കൈമെയ് മറന്ന് സ്വാതിയോടൊപ്പം തന്നെയുണ്ടായിരുന്നു ചാരു ……!! കഴിഞ്ഞ കുറച്ചുദിവസങ്ങൾ കൊണ്ട് തന്നെ അവൾക്ക് തോന്നിത്തുടങ്ങിയിരുന്നു സിദ്ധാർത്ഥിന് എന്തൊക്കെയോ മാറ്റങ്ങളുണ്ടെന്ന് ….!! പതിയെ പതിയെ താനും പഴയ ഓർമ്മകളിൽ നിന്ന് മുക്തയാവുന്നതു …

മുൻ ഭാഗം വായിക്കാൻ ക്ലിക്ക് ചെയ്യൂ അഞ്ചുവർഷത്തിനു ശേഷമുള്ള കൂടിക്കാഴ്ച്ച …!! എത്രമേൽ സ്നേഹിച്ചിരുന്നോ അതിലുമായിരമിരട്ടി വെറുക്കുന്നു താനിന്നയാളെ …!! ചാരുലത ഒരിക്കൽക്കൂടി കണ്ണാടിയിലേക്ക് നോക്കി … എന്നോ തന്റെ ജീവനും ജീവാത്മാവും എല്ലാമായിരുന്ന ഒരാൾ … ഇന്നിവിടേക്ക് വരികയാണ് തന്നെക്കാണാനല്ല …

മുൻഭാഗം വായിക്കാൻ ക്ലിക്ക് ചെയ്യൂ പിന്നീടുള്ള ഓരോ കൂടിക്കാഴ്ചകളും ഓരോ ചുംബനങ്ങളുടെ സമ്മാനങ്ങൾ പരസ്പരം കൈമാറി പിരിഞ്ഞുകൊണ്ടേയിരുന്നു …!! വിലക്കുകൾ പ്രണയത്തിന്റെ ശക്തി കൂട്ടിക്കൊണ്ടേയിരുന്നു … ആരുമാരും പരസ്പരം ഇഷ്ടം പറഞ്ഞിട്ടില്ലെന്നതാണ് സത്യം …!! എങ്കിലും അങ്ങനയാണെന്നു തന്നെ അടിയുറച്ചു വിശ്വസിക്കാനായിരുന്നു …

മുൻഭാഗം വായിക്കാൻ ക്ലിക്ക് ചെയ്യൂ… “നിനക്കിഷ്ടാണോ ചേച്ചി സിദ്ധാർത്ഥിനെ ……??” പെട്ടെന്നുള്ള ചാരുവിന്റെ ചോദ്യം സ്വാതിയെ തെല്ലൊന്നമ്പരപ്പിച്ചു …. “അതെന്താ ഇപ്പോൾ അങ്ങനെയൊരു ചോദ്യം …??” “എന്തോ……. എനിക്കതങ്ങു ഉൾക്കൊള്ളാൻ കഴിയുന്നില്ല … നേരിട്ടുകണ്ടാൽ വെ ട്ടിനു റുക്കാൻ തക്ക വിദ്വേഷവുമായി …

മുൻഭാഗം വായിക്കാൻ ക്ലിക്ക് ചെയ്യൂ “വരൂ മോളെ…. ഭക്ഷണം കഴിക്കാം…!!” രാച്ചിയമ്മ മുറിയിൽ വന്നു വിളിക്കുമ്പോഴും ചാരുലത വിദൂരതയിലേക്ക് നോക്കി നിൽക്കുകയായിരുന്നു …..!! “വിളമ്പിവച്ചോളൂ …..വന്നേക്കാം …!!” അവളുടെ മറുപടി കേട്ടതും ഒരുനിമിഷം കൂടി അവളെ നോക്കിനിന്നു അവർ തിരിഞ്ഞുനടന്നു …. …

ജനലഴികൾക്കുള്ളിലൂടെ വീശിയടിച്ച തെന്നൽ അവളുടെ കൺപോളകളെ തട്ടിയുണർത്തിക്കൊണ്ടേയിരുന്നു …… കൈവിരലുകൾക്കിടയിൽ അലസ്സമായി ഊർന്നുനിന്ന സാരിത്തലപ്പ് കൊണ്ടവൾ ദേഹം കുറുകെ മൂടാനൊരു വിഫലശ്രമം നടത്തി … മുറുകെപ്പിടിച്ചിട്ടും കാറ്റിന്റെ ഗതിയ്ക്കു മുൻപിൽ തോറ്റുകൊടുക്കേണ്ടി വന്നു …!! വിടർന്ന ചുണ്ടുകളിലും കവിളുകളിലുമായി പടർന്നുകിടന്ന മുടിയിഴകൾ …