നിന്നെയും കാത്ത്, ഭാഗം 25 – എഴുത്ത്: മിത്ര വിന്ദ

നേരം എട്ടു മണിയായിട്ടും, ഭദ്രൻ കുളിയ്ക്കാതെ ഇരിക്കുന്നത് കണ്ടപ്പോൾ തന്നെ നന്ദനക്ക് തോന്നി അവൻ എവിടെയെങ്കിലും പോകാൻ ആയിരിക്കും എന്ന്. മിന്നുവിനു സംശയമുള്ള പാഠഭാഗങ്ങൾ തീർത്തു കൊടുത്തുകൊണ്ട്, നന്ദനയും മിന്നുവും കൂടി ഉമ്മറത്ത് ഇരിക്കുകയാണ്. ചെറിയ കുളിരും തണുപ്പും ഒക്കെ ആയി തുടങ്ങി. മുറ്റത്തിന്റെ കോണിൽ നട്ടു വെച്ചിരിക്കുന്ന കുറ്റി മുല്ല നിറയെ പൂ മൊട്ടുകൾ ആണ്. അവരിൽ ചിലർ വിരിഞ്ഞു തുടങിയിരിക്കുന്നത് കൊണ്ട് ആവാം നല്ല നറുമണം അവിടമാകെ പടർന്നു.

ചെറിയ കാറ്റും,കുളിരും,മുല്ലപ്പൂ മണവും ഒക്കെ ചേർന്നപ്പോൾ നന്ദന യ്ക്ക് പറഞ്ഞു അറിയിക്കാൻ ആവാത്ത ഒരു സുഖം തോന്നി.. ഇടയ്ക്ക് ഒരു തവണ ഭദ്രന്റെ ഫോൺ ചിലയ്ക്കുന്നത് അവൾ കേട്ടു.

അഞ്ചു മിനിറ്റിനുള്ളിൽ അവൻ പുറത്തേക്ക് പോകാൻ റെഡിയായി ഇറങ്ങി വരികയും ചെയ്തു.

“അമ്മേ…. ഞാൻ ഇപ്പൊ വരാം “

ഉറക്ക വിളിച്ചുപറഞ്ഞുകൊണ്ട് ഭദ്രൻ വേഗത്തിൽ മുറ്റത്തേക്ക് ഇറങ്ങി,ബൈക്ക് സ്റ്റാർട്ട് ചെയ്തു പോകുകയും ചെയ്തു…

രാത്രിയിൽ കഞ്ഞിയ്ക്ക് കൂട്ടാൻ ചെറുപയർ തോരൻ വെച്ചു കൊണ്ടിരുന്ന, അമ്മ ഇറങ്ങി വന്നപ്പോഴേക്കും മകന്റെ ബൈക്ക് വേലിപ്പത്തിലും കടന്നു പോയിരുന്നു…

അവരുടെ കൈയിൽ തോരൻ ഇളക്കി കൊണ്ട് ഇരുന്ന തവിയും ഉണ്ടായിരുന്നു

അവൻ എവിടെ പോയതാ കൊച്ചേ നിന്നോട് വല്ലതും പറഞ്ഞോ?

നന്ദുവിനെ നോക്കിയാണ് രാദമ്മ ചോദിച്ചത്…

“ഇല്ലമ്മേ…..”

“ഹ്മ്മ്…..”

ഒന്നിരുത്തി മൂളിയ ശേഷം അവർ വീണ്ടും അടുക്കളയിലേക്ക് പോയി…

. കഞ്ഞിയും ചെറുപയർ തോരനും നാരങ്ങ അച്ചാറും പപ്പടവും ആയിരുന്നു രാത്രിയിൽ കഴിക്കുവാൻ ഉള്ള വിഭവങ്ങൾ.

നാലുപേരും കൂടി ഒരുമിച്ചിരുന്ന് ആസ്വദിച്ചാണ് ഭക്ഷണം കഴിച്ചത്.

ആ സമയത്ത് പെൺകുട്ടികൾ രണ്ടുപേരും കലപിലന്നു അവരുടെ ക്ലാസിലെ വിശേഷങ്ങളൊക്കെ പങ്കുവെക്കുകയാണ്..

അത്താഴമൊക്കെ കഴിച്ചശേഷം കുറച്ചു സമയം കൂടി സംസാരിച്ചിരുന്നിട്ട് മിന്നുവും അമ്മുവും കിടക്കുവാനായി പോയി.

മുൻവശത്തെ വാതിൽ ഞാൻ അടച്ചു കുറ്റിയിട്ടേക്കുവാ, അവൻ വന്നാലും, നിങ്ങളുടെ മുറിയുടെ വാതിൽ തുറന്നു കൊടുത്താൽ മതി കേട്ടോ….

മുടി മുഴുവനായും വാരി ഉച്ചയിലേക്ക് കെട്ടിവെച്ചുകൊണ്ട് ഒരു കോട്ട് വായൊക്കെ ഇട്ട് കൊണ്ട് രാധമ്മ വന്ന് നന്ദനയോട് പറഞ്ഞതും അവൾ തല കുലുക്കി സമ്മതിച്ചു.

ബെഡ്ഷീറ്റ് ഒക്കെ നേരം വണ്ണം വിരിച്ചിട്ട ശേഷം ,  തന്റെ ബാഗ് എടുത്ത് കൊണ്ട് വന്നു അതിലേക്ക് വെച്ചു.. എന്നിട്ട് ഉണ്ണിക്കണ്ണന്റെ ചെറിയ വിഗ്രഹം അവൾ സൂക്ഷ്മതയോട് കൂടി എടുത്തു കൈലേക്ക് എടുത്തു. പണ്ട് ഒരു പ്രാവശ്യം ഗുരുവായൂർ തൊഴാൻ പോയ നേരത്ത് അച്ഛനെ കൊണ്ട് വാങ്ങിപ്പിച്ചത് ആണ്. അന്ന് മുതൽ ഇന്നോളം തന്റെ ജീവന്റെ ജീവനായി കാണുന്ന ആളാണ് തന്റെ ഉണ്ണിക്കണ്ണൻ…. മഞ്ഞ പട്ടുടയാട ചുറ്റി കൊടുത്തും, ഗോപക്കുറി തൊടുവിച്ചും, മയിൽ പീലി ചൂടിച്ചു, തുളസി മാല ഒക്കെ ചാർത്തി നിറുത്തിയ ശേഷം ആയിരുന്നു താൻ എന്നും കോളേജിൽ പോകുന്നത് പോലും…

കണ്ണനെ നോക്കി കുറെ നേരം അവൾ ഇരുപ്പ് തുടർന്ന്.. സമയം പോകുന്നത് പോലും അറിയുന്നില്ല…തന്റെ സങ്കടങ്ങൾ മുഴുവൻ അവൾ ഇറക്കി വെയ്ക്കുകയാണ്..

എല്ലാം കേട്ട് കൊണ്ട് അപ്പോളും തൂമന്ദഹാസം പൊഴിച്ചു നിൽക്കുകയാണ് നീലക്കാർ വർണ്ണൻ.

ഒരു ബൈക്ക് ന്റെ ശബ്ദം കേട്ടപോലെ തോന്നിയതും, ഭദ്രൻ എത്തിയത് ആവും എന്ന് കരുതി,അവള് വേഗം കണ്ണനെ എടുത്തു കൊണ്ട് വന്നു അലമാര തട്ടിലേക്ക് ചേർത്തു വെച്ച്.

വാതിൽ തുറക്കാനായി തുനിഞ്ഞതും മനസിലായി അത് ഭദ്രൻ അല്ലെന്ന് ഉള്ള കാര്യം…

പിന്നീട് അവൾ വന്നു കട്ടിലിന്റെ ഓരത്തു അങ്ങനെ ഇരുന്നു.

സമയം 11മണി ആവാൻ പോകുന്നു.

ഇത് ഇങ്ങനെ പതിവ് ഉള്ളതാവും ഈ പോക്ക്.. അതാരിക്കും ഒരുപക്ഷെ അമ്മയൊന്നും പറയാത്തത്…

എവിടെ ആണോ ആവോ…ഇത്ര നേരം ആയിട്ട് കാണുന്നില്ലാലോ…

ചെറുതായി അവൾക്ക് ഉറക്കം വന്നു തുടങ്ങി..

കണ്ണിലേക്കു ഒന്ന് മയക്കം വന്നു തുടങ്ങിയതും വാതിലിൽ ആരോ മുട്ടുന്നത് പോലെ.

നന്ദനെ……. എടി…….

ഭദ്രന്റെ ശബ്ദം കേട്ടതും അവൾ പിടഞ്ഞു എഴുന്നേറ്റു.

എന്തോ….

ഉറക്കെ വിളി കേട്ടു കൊണ്ട് അവള് ചെന്ന് വാതിൽ തുറന്നു…

എന്താടി വാതിലു തുറക്കാൻ ഒരു താമസം പോലെ…. എത്ര നേരം ആയിട്ട് നിന്നേ വിളിക്കുന്നതാ..

അല്പം കുഴഞ്ഞ ശബ്ദത്തിൽ അവളെ നോക്കി പറഞ്ഞു കൊണ്ട് ഭദ്രൻ അകത്തേക്ക് കയറി.

അല്പം മദ്യപിച്ചിട്ട് ആണ് വന്നത് എന്ന് അവൾക്ക് മനസിലായി.ഒപ്പം ഒരു സിഗരറ്റ് എടുത്തു വലിയ്ക്കുന്നുണ്ട് താനും..

വല്ലാത്ത ഒരു നാറ്റം

അവൾക്ക് ആണെങ്കിൽ ഓക്കാനീക്കാൻ തോന്നി..

ഭദ്രൻ വന്നു ബെഡിലേക്ക് ഇരുന്നു.

ഇട്ടിരിക്കുന്ന ഷർട്ട്‌ന്റെ ആദ്യത്തെ രണ്ടു മൂന്നു ബട്ടണുകൾ ഒക്കെ അഴിഞ്ഞു കിടപ്പുണ്ട്…

അവൻ അവളെ അടിമുടി ഒന്ന് നോക്കിയതും നന്ദന മുഖം കുനിച്ചു നിന്നു.

പെട്ടന്ന് അവൻ എഴുന്നേറ്റു അവളുടെ അടുത്തേക്ക് വന്നു.

നന്ദു പേടിച്ചു പിന്നോട്ട് മാറി.

ചുവരിൽ പോയി തട്ടി നിന്നവളുടെ അടുത്തേക്ക് ഭദ്രൻ വന്നതും നന്ദു പേടിയോടെ കണ്ണുകൾ ഇറുക്കെ അടച്ചു.

അവന്റെ സാമിപ്യം അറിഞ്ഞതും അവളുടെ ഹൃദയമിടിപ്പ് പോലും വേഗത്തിൽ ആയി…

അനക്കം ഒന്നും ഇല്ലാതെ വന്നപ്പോൾ അവൾ പതിയെ കണ്ണു ചിമ്മി തുറന്നു.

അഴയിൽ കിടന്ന തോർത്ത്‌ എടുത്തു കൊണ്ട് കുളിയ്ക്കാൻ ഇറങ്ങി പോകുന്നവനെ ആയിരുന്നു അവൾ കണ്ടത്.

ഹോ… തോർത്ത്‌ എടുക്കാൻ വന്നത് ആണോ.. ഞാൻ അങ്ങട് പേടിച്ചു പോയി ന്റെ ഉണ്ണിക്കണ്ണാ….

മനസാൽ പറഞ്ഞു കൊണ്ട് അവൾ തന്റെ കൃഷ്ണനെ നോക്കി ചിരിച്ചു.

ഭദ്രൻ കുളി കഴിഞ്ഞു ഇറങ്ങിയപ്പോൾ കണ്ടു, മുറ്റത്തു നിൽക്കുന്നവളെ…

“ഹ്മ്മ്… എന്താ….”

“അത് പിന്നെ… എനിക്ക്…..”

“എന്നതെങ്കലും ഉണ്ടെങ്കിൽ വായ തുറന്ന് പറഞ്ഞോണം, അല്ലാതെ നിന്ന് ഡാൻസ് കളിയ്ക്കുവൊന്നും വേണ്ട കേട്ടോ…..”

കനപ്പിച്ചു പറഞ്ഞു കൊണ്ട് തന്റെ നേർക്ക് നടന്നു വരുന്നവനെ കണ്ടതും അവൾക്ക് ചെറിയ പേടി വീണ്ടും തല പൊക്കി എഴുനേറ്റ്.

ചെറു വിരൽ ഉയർത്തി കാണിച്ചു കൊണ്ട് പോകണം എന്ന് പറഞ്ഞിട്ട് അവൾ ഓടി ബാത്‌റൂമിലേക്ക്….

അവളുടെ പറച്ചിലും ഓട്ടവും കണ്ടതും ആദ്യമായി ഭദ്രന്റെ ചുണ്ടിൽ ഒരു പുഞ്ചിരി വിടർന്നു.

കുടിച്ച മദ്യത്തിന്റെ കെട്ടു പോലും വിട്ടു പോയോ എന്ന് അവനു സംശയം ആയി. വാതിൽ തുറന്ന് അകത്തേക്ക് കയറിയിട്ട് അവൾ തല മാത്രം വെളിയിലേക്ക് ഇട്ടു.

ഭദ്രേട്ടാ കേറി പോകല്ലേ… ഒരു മിനിറ്റ്…..

പറഞ്ഞു കൊണ്ട് അവൾ വാതിൽ അടച്ചു കുറ്റി ഇട്ടു.

മുഖവും കാലും കഴുകിയ ശേഷം അവള് പെട്ടന്ന് തന്നെ ഇറങ്ങി വന്നു.

നോക്കിയപ്പോൾ ഭദ്രനെ അവിടെ ഒന്നും കണ്ടില്ല..ഇടത്തേക്കും വലത്തേയ്ക്കും നോക്കാതെ കൊണ്ട് അവൾ ഓടി വന്നു റൂമിൽ കയറി..അപ്പോളാണ് മുറ്റത്തു നിന്നും കയറി വരുന്ന ഭദ്രനെ അവള് കണ്ടതു.

അവൻ ആണെങ്കിൽ അപ്പുറത്ത് എവിടെയോ മാറി നില്ല്പുണ്ടായിരുന്നു..

ഇത്രയ്ക്ക് പേടിയുള്ള നീയാണോ ഒരുത്തന്റെ കൂടെ ഇറങ്ങി തിരിച്ചത്..

അകത്തേക്ക് കയറി വാതിൽ കുറ്റി ഇടുന്നതിനൊപ്പം ഭദ്രൻ അവളോട് ചോദിച്ചു..

കണ്ണാടിയുടെ മുന്നിൽ പോയി നിന്നു മുടി ഒന്നൂടെ തോർത്തിയ ശേഷം അവൻ അത് അഴയിൽ വിരിച്ചു ഇട്ടു.

എന്നിട്ട് ബെഡിലേക്ക് കയറി അവൻ നിവർന്നു കിടന്നു.

കുറച്ചു സമയം കഴിഞ്ഞിട്ടും നന്ദു കിടക്കാതെ അങ്ങനെ നിന്നു.

നീ കിടക്കുന്നുണ്ടങ്കിൽ ലൈറ്റ് ഓഫ് ചെയ്തിട്ട് കേറി കിടക്കു..എനിക്ക് ഇനി കണ്ട വൈദ്യൻമാരുടെ വീട് നീളെ നിന്നേം കൊണ്ട് നടക്കാൻ ഒന്നും കഴിയില്ല കേട്ടോ….

നന്ദന നിന്നു പരുങ്ങുന്നത് കണ്ടു കൊണ്ട് അവൻ പറയുന്നതിന് ഒപ്പം തന്റെ കാല് രണ്ടും അവൻ അല്പം മടക്കി വെയ്ക്കുക കൂടി ചെയ്തു.

അവൾക്ക് കേറി കിടക്കാൻ ഉള്ള സൗകര്യത്തിന് വേണ്ടി.

അത് കണ്ടതും നന്ദന പതിയെ നിരങ്ങി ബെഡിലേക്ക് കയറി.എന്നിട്ട് ചുവരിനോട് ചേർന്നു കിടന്നു.

ലൈറ്റ് ഓഫ് ആകുന്നതും മുറിയിൽ ഇരുട്ട് പരക്കുന്നതും അറിഞ്ഞതും അവൾ ആകെ വിറച്ചുകൊണ്ട് മിഴികൾ പൂട്ടി.

ശ്വാസം പോലും പിടിച്ചു വെച്ച് കൊണ്ട് അങ്ങനെ കിടന്നു.

അടിവയറ്റിലേക്ക് എന്തോ ഒന്ന് ഇഴഞ്ഞു നീങ്ങുന്നതായി തോന്നിയതും നന്ദന ഞെട്ടി പിടഞ്ഞു എഴുനേൽക്കാൻ ശ്രെമിച്ചു..

മര്യാദക്ക് അടങ്ങി കിടക്കെടി, എങ്ങോട്ടാ എഴുനേറ്റ് പായുന്നത്…

പറഞ്ഞു കൊണ്ട് അവൻ അവളെ അവന്റെ നെഞ്ചിലേക്ക് വലിച്ചിട്ടു.

ഭദ്രേട്ട…. വിട്…. അവൾ കിടന്നു കുതറി.

പക്ഷെ  അപ്പോളേക്കും അവന്റെ പിടിത്തം മുറുകുകയാണ് ചെയ്തത്…

ഭദ്രേട്ടാ…. വിട്….. പ്ലീസ്…

അപ്പോളേക്കും നന്ദു കരഞ്ഞു പോയിരിന്നു.

“പിന്നെ നിന്നേ കാണാൻ വേണ്ടി കെട്ടി കൊണ്ട് വന്നത് ആണെന്ന് ഓർത്തോടി…… വല്ലവന്റെയും പിറകെ നടന്നവളെ പൂവിട്ടു പൂജിയ്ക്കാൻ അല്ല ഇങ്ങോട്ട് കെട്ടി എടുത്തത്…. എനിക്ക് വേണമെന്ന് തോന്നുമ്പോൾ സുഖിക്കാൻ വേണ്ടി മാത്രമാണ്… അല്ലാതെ ചുമ്മാ ചുളുവിൽ കഴിയാം എന്ന് കരുതി ആണെങ്കിൽ നിനക്ക് തെറ്റി… ഇത് ഭദ്രൻ ആടി…..”

പറയുന്നതിന് ഒപ്പം അവൻ അവളുടെ ടോപ് പിടിച്ചു മേല്പോട്ട് ഉയർത്തിയതും നന്ദു ഉച്ചത്തിൽ അലറി കരഞ്ഞു.

പ്ലീസ്… എന്നെ ഒന്നും ചെയ്യല്ലേ ഭദ്രേട്ടാ…. ഞാൻ എവിടേയ്ക്ക് എങ്കിലും പോയ്കോളാം…”

ഉറക്കെ കരയുന്നവളുടെ കവിളിൽ പിടിച്ചു ഉലച്ചു കൊണ്ട് ഭദ്രൻ അവളെ പിടിച്ചു എഴുനേൽപ്പിച്ചു.പൂക്കുല പോലെ വിറയ്ക്കുകയാണ് പെണ്ണ്.

പ്ലീസ്…. എനിക്ക്.. എനിക്ക് ഇതൊക്കെ പേടിയാ,, എന്നെ ഒന്നും ചെയ്യല്ലേ ഭദ്രേട്ടാ… ഞാൻ ഒരു പാവം ആണ്…എന്നെ ഇതേ വരെ ആയിട്ടും വരുൺ പോലും ഒന്നു തൊട്ടിട്ടില്ല… ഞാൻ.. ഞാൻ അത്തരത്തിൽ ഉള്ള സ്വഭാവക്കാരി അല്ല… സത്യയിട്ടും അല്ല…നിങ്ങളെ സുഖിപ്പിക്കാൻ ഒന്നും എനിക്ക് അറിഞ്ഞൂടാ…

ഭദ്രന്റെ ഇരു കൈകളും കൂട്ടി പിടിച്ചു കൊണ്ട് നന്ദു വിങ്ങി കരഞ്ഞു കൊണ്ട് എന്തൊക്കെയോ പതം പെറുക്കി.

“ടി…….”

അവന്റെ ഒറ്റ അലർച്ചയിൽ നന്ദു കണ്ണു തുറന്നു.

അപ്പോളും അവള് അവന്റെ കൈയിൽ കൂട്ടി പിടിച്ചു ആണ് ഇരുപ്പ്.

യ്യോ… സ്വപ്നം… സ്വപ്നം ആയിരുന്നോ….. ഞാൻ.. ഞാൻ പേടിച്ചു പോയി…

കിതച്ചു കൊണ്ട് പറയുന്നവളെ അവൻ ചൂഴ്ന്നു ഒന്ന് നോക്കി

അത് കണ്ടതും നന്ദു തന്റെ കൈകൾ അവന്റെ കൈകളിൽ നിന്നും മോചിപ്പിക്കുവാൻ ശ്രെമിച്ചു.

എന്ത് സ്വപ്നം ആടി നീയ് കണ്ടത്…. അത് പറഞ്ഞിട്ട് തത്കാലം നീ കിടന്നാൽ മതി…

പറഞ്ഞു കൊണ്ട് ഭദ്രൻ അവളെ തന്നിലേയ്ക്ക് അടുപ്പിച്ചു.

തുടരും….

എന്തേലും പറഞ്ഞിട്ട് പോ പുള്ളേരെ 😘😘