നിന്നെയും കാത്ത്, ഭാഗം 43 – എഴുത്ത്: മിത്ര വിന്ദ

ഭദ്രൻ കുളി കഴിഞ്ഞു വാതിലു tതുറന്നപ്പോൾ ഉണ്ട്, നന്ദന വന്നിട്ട് വെളിയിൽ നിൽക്കുന്നു.

വാടി,,,വന്നു കേറിയ്ക്കോ,

അവൻ വിളിച്ചതും അവള് പെട്ടന്ന് ബാത്‌റൂമിൽ കേറി..

ഏട്ടാ പോകല്ലേ…

വാതിലു അടയ്ക്കും മുന്നേ പെണ്ണ് വിളിച്ചു പറഞ്ഞു.

ഹ്മ്മ്…കേറീട്ടു വാ..അവളുടെ പോക്ക് നോക്കി കൊണ്ട് ഒരു ചിരിയോടെ അവൻ അവിടെ നിന്നു.

“മോനേ… നീ എപ്പോ വന്നെടാ “

മുൻ വശത്തെ വാതിൽ തുറന്ന് കൊണ്ട് ഇറങ്ങി വരുന്ന അമ്മയെ അവൻ അപ്പോളാണ് കണ്ടത്.

“പത്തു മിനിറ്റ് ആയതേ ഒള്ളു.. അമ്മ ഉറങ്ങിയില്ലാരുന്നോ “

“ആഹ് ഉറങ്ങിയാരുന്നു,വാതിലു തുറക്കുന്ന ശബ്ദം കേട്ടെടാ, അപ്പോൾ തോന്നി നീ വന്നു കാണുമെന്നു.

മ്മ്…ലോഡ് കുറവാ, അതുകൊണ്ട് പോന്നതാ.

അമ്മയോട് സംസാരിച്ചു കൊണ്ട് നിന്നപ്പോൾ നന്ദന അവരുടെ അടുത്തേക്ക് വന്നു

“വിശപ്പും ഇല്ലാ, ദാഹോം ഇല്ലാ…. നീ പോയത് മുതൽക്കേ കണ്ണും നിറച്ചു ഇരിക്കുവാരുന്നു, ആകെ കൂടി ഇത്തിരിയെ ഒള്ളു, ഇനി ഒന്നും കഴിക്കാതെ കൂടി ഇരുന്നാലോ കൊച്ചേ….”

അവളോടായി രാധമ്മ പറഞ്ഞതും ഭദ്രൻ അടുത്ത് നിന്നവളെ പാളി ഒന്ന് നോക്കി

ചോറ് വേണേൽ എടുത്തു കഴിച്ചിട്ട് കിടക്കു കൊച്ചേ…

യ്യോ വേണ്ടമ്മേ…. എനിക്ക് വിശപ്പ് ഇല്ലാഞ്ഞിട്ടാ, അതാ ഞാൻ കഴിക്കാഞ്ഞേ..

ഹ്മ്മ്… ഇനി അത് പറഞ്ഞാൽ മതി, എടാ, രണ്ടാളും കൂടി പോയി ചോറ് ഉണ്ടിട്ട് കിടക്കാൻ നോക്ക് കേട്ടോ..

അമ്മേ.. ഈ നട്ട പാതിരാ നേരത്ത് എങ്ങനെയാ ചോറുണ്ണുന്നത്., ഇനി നാളെ ആവട്ടെ…

താല്പര്യം ഇല്ലാത്ത മട്ടിൽ പറഞ്ഞു കൊണ്ട് അവൻ വീടിന്റെ അകത്തേക്ക് കയറി..

“നിനക്ക് ഇവിടുത്തെ ഭക്ഷണം ഒക്കെ ഇഷ്ടം ഇല്ലാഞ്ഞിട്ട് ആണോ ഒന്നും കഴിക്കാത്തത്, “

കണ്ണാടിയുടെ മുന്നിൽ നിന്ന് കൊണ്ട് തലമുടി മാടി ഒതുക്കിയ ശേഷം ഭദ്രൻ, നന്ദനയെ നോക്കി ചോദിച്ചു.

“അയ്യോ അങ്ങനെ ഒന്നും ഇല്ലാ ഭദ്രേട്ടാ, എന്റെ വീട്ടിലെ പോലെ തന്നെയാണ് ഇവിടേം, ഇത്രേ ഒക്കെ ഞാൻ കഴിക്കിവൊള്ളൂ അതാണ്…”

“നി ഒരുപാട് ക്ഷീണിച്ചു, കണ്ണൊക്കെ കുഴിഞ്ഞിട്ട്, ഒരു പരുവം ആയി.. നോക്കിക്കേ ഇങ്ങോട്ട് “

തന്റെ അടുത്ത് നിന്നു കൊണ്ട് സെറ്റ് മുണ്ട് മടക്കി എടുത്തു അലമാരയിൽ വെയ്ക്കാൻ തുടങ്ങിയവളെ പിടിച്ചു കണ്ണാടിയുടെ മുന്നിലേക്ക് നിറുത്തി അവൻ പറഞ്ഞു.

“ഹേയ്.. ഒരുപാട് ഒന്നും ഇല്ലാ… തോന്നുന്നത് ആവും ന്നേ..”

“അല്ലാ… നീ ക്ഷീണിച്ചു “

“..ഇനി കൂടുതല് കഴിച്ചോളാം പോരേ “

“ആഹ്, കഴിച്ചോണം, അല്ലാതെ ഇങ്ങനെ മെലിഞ്ഞു തൊലിഞ്ഞു ഇരുന്നേക്കരുത്, വെറുതെ ആളുകളെ കൊണ്ട് ഓരോന്ന് പറയിപ്പിക്കാൻ “

തന്റെ പിന്നിലായ് നിന്ന് കൊണ്ട് ദേഷ്യത്തിൽ പറയുന്നവനെ നന്ദന കണ്ണാടിയിൽ കൂടി ഒന്ന് നോക്കി ചിരിച്ചു.

എന്നിട്ട് പെട്ടന്ന് തിരിഞ്ഞതും അവന്റെ നെഞ്ചിലേക്ക് ചേർന്നു നിന്നു.

ഒരു നിമിഷം കൊണ്ട് ഭദ്രൻ ഒന്ന് പതറി പ്പോയിരുന്നു.

അതേയ്…. ഈ നിൽക്കുന്ന ആളും എനിക്ക് ഒരു വാക്ക് തരാമോ..

ചൂണ്ടു വിരൽ കൊണ്ട് അവന്റെ നെഞ്ചിന്റെ മദ്യ ഭാഗത്തായി അവൾ ഒന്നമർത്തി..അല്പം കൂടി അവനോട് ചേർന്ന് നിന്നു. പക്ഷെ അവളുടെ ശരീരം അവ്നിൽ ടച്ച്‌ ചെയ്യാതെ അവൾ ശ്രദ്ധിച്ചു.

“എന്താണ്…”

ഗൗരവത്തിൽ തന്നെയാണ് ഭദ്രൻ.

“ഈ താടിയും മുടിയും ഒക്കെ ഒന്ന് വെട്ടി വൃത്തിയാക്കു എന്റെ ഭദ്രേട്ടാ..ആകെ കൂടി കണ്ടില്ലേ….എന്തിനാ ഇങ്ങനെ നീട്ടി വളർത്തുന്നത്, എല്ലാം ഒന്ന് സെറ്റ് ആക്കി കഴിഞ്ഞൽ നിങ്ങളെ കാണാൻ തന്നെ എന്തൊരു ലുക്ക്‌ ആണെന്നോ…”

ഇത്രയും ദിവസം പേടിയോടെ നിന്നവൾ ആണ്, ഇന്ന് ഇങ്ങനെ വാ തോരാതെ സംസാരിക്കുന്നത് എന്ന് ഭദ്രൻ ഓർത്തു.

“അതേയ്… നാളെ കാലത്തെ ഏതെങ്കിലും ബാർബർ ഷോപ്പിൽ ചെന്നു, ഇതെല്ലാം ഒന്ന് ഇറക്കി കളഞ്ഞേക്കണേ….”

പറഞ്ഞു കൊണ്ട് അവൾ അവന്റ കവിളിൽ ഒന്ന് തോണ്ടിയ ശേഷം കട്ടിലിൽ കയറി ചുവരിലേക്ക് അഭിമുഖം ആയി കിടന്നു.

കുറച്ചു നിമിഷങ്ങൾ അവളുടെ കിടപ്പ് നോക്കി നിന്നിട്ട് ഭദ്രനും അവൾക്ക് അരികിലേക്ക് വന്നു.

ഇവൾക്ക് എന്താണ് ഇത്ര ഇളക്കം,,, താൻ ഇന്ന് വന്നപ്പോൾ കരുതി കാണും, അവളോട് പെരുത്തു ഇഷ്ടം ആയിട്ട് ആണെന്ന്….അല്ലെങ്കിൽ പിന്നെ ഇങ്ങനെ ഒന്നും അല്ലായിരുന്ന് നേരത്തെ…

ഭദ്രേട്ടാ… നാളെ ലോഡ് ഉണ്ടോ..

മ്മ്…..

പോയിട്ട് രാത്രില് വരില്ലേ…

ഇന്ന് ലോഡ് കുറവായത് കൊണ്ട് ആണ്, നാളെ അങ്ങനെ ആവില്ല, പോയിട്ട് ചിലപ്പോൾ കുറച്ചു ദിവസം കഴിഞ്ഞേ വരൂ….

അയ്യോ… അങ്ങനെ പറയല്ലേ…

പറഞ്ഞു കൊണ്ട് അവൾ ഭദ്രന്റെ നേർക്ക് തിരിഞ്ഞു.

“നന്ദേ… ഞാൻ നിന്നോട് പല പ്രാവശ്യം പറഞ്ഞു ഇത് എന്റെ തൊഴിൽ ആണെന്ന് ഉള്ളത്, ചുമ്മാ കിടന്ന് ബഹളം കൂട്ടല്ലേ,”

“എനിക്ക് കാണാണ്ട് ഇരിയ്ക്കാൻ പറ്റില്ല… അതോണ്ടാ….”

പെട്ടന്ന് അവൾ പിറു പിറുത്തു..

“എന്താ…..”
.
പറഞ്ഞത് വ്യക്തമായി കേട്ട് എങ്കിലും അവൻ സാവധാനം ചോദിച്ചു.

“ഭദ്രേട്ടൻ പോയി കഴിഞ്ഞാൽ പിന്നെ നെഞ്ചിലൊരു വിങ്ങൽ ആണ്, വരുന്നത് വരെ എനിക്ക് അങ്ങട് ടെൻഷൻ ആണ് ഏട്ടാ…. അതല്ലേ…..”

തന്റെ ഉള്ളിലെ സങ്കടം അവൾ ഭദ്രന്റെ മുന്നിൽ തുറന്നു.

പെണ്ണിന്റെ നാവിൽ നിന്നും അത് കേട്ടതും അവന്റെ ചൊടികളിൽ പുതിയൊരു പുഞ്ചിരി വിരിഞ്ഞു.അത് അവൾക്കായി മാത്രം ഉള്ളത് ആയിരുന്നു.

“ഭദ്രേട്ടാ….ഞാൻ പറയുന്നത് കേൾക്കുന്നുണ്ടോ “

“ഹ്മ്മ്……”

“പിന്നെന്താ ഒന്നും പറയാത്തത് “

“ആഹ് കിടന്നു ഉറങ്ങാൻ നോക്ക് പെണ്ണേ….. നേരം ഒരുപാട് ആയി “

ഭദ്രൻ പറഞ്ഞതും നന്ദന വീണ്ടും പഴയത് പോലെ കിടന്നു.

മുഖം തിരിച്ചു നോക്കിയപ്പോൾ കണ്ടു, മുടി മുഴുവൻ ആയും ഉയർത്തി കെട്ടി ഉച്ചിയിൽ വെച്ചു ചെരിഞ്ഞു കിടക്കുന്നവളെ.. കുറുനിരകൾ ഒരുപാട് ഉണ്ട് അവളുടെ കാതിന്റെ പിന്നിലായി.. ചെറിയ ഒരു മൊട്ടു പോലെ ഉള്ള കമ്മൽ ആണ് പെണ്ണിന്റെത്.. അത് വൈകാതെ ഒന്ന് മാറണം.. ചില കണക്ക് കൂട്ടലുകൾ ഒക്കെ നടത്തി കൊണ്ട് അവൻ കണ്ണുകൾ അടച്ചു..

അപ്പോളും ഉറക്കം വരാതെ കൊണ്ട് കിടക്കുകയാണ് അരികിൽ ഉള്ളവൾ.

താൻ ഇന്ന് ആദ്യം ആയിട്ട് ആണ് ഏട്ടനോട് ഇത്ര മാത്രം അടുത്തത്.

ഉണ്ണിക്കണ്ണനോട്‌ തന്റെ ദുഃഖങ്ങൾ പങ്ക് വെച്ചപ്പോൾ വെളിയിൽ നിന്നു നന്ദേ എന്ന് വിളിച്ചവനെ ആണ് അവൾക്ക് അപ്പോൾ ഓർമ വന്നത്.

വാതില് തുറന്ന് ചെന്നു ആ നെഞ്ചിൽ പടർന്നപ്പോൾ മറ്റൊന്നും ആലോചിച്ചില്ല…
കെട്ടിപിടിച്ചപ്പോൾ ഉണ്ട് ബാലൻസ് കിട്ടാതെ ആളല്പം പിന്നിലേക്ക് വേച്ചു പോയി..കുറെ ഏറെ നേരം കരഞ്ഞു കൊണ്ട് കിടന്നപ്പോൾ ആണ് തനിക്ക് ഒരു സമാധാനം വന്നത്..

ഭദ്രനും ആയിട്ട് ഉണ്ടായ ഓരോ നിമിഷവും ഓർത്തു കൊണ്ട് അവൾ ഒരു പുഞ്ചിരിയോടെ മിഴികൾ അടച്ചു.

******************

അടുത്ത ദിവസം ലോഡ് ഇല്ലാഞ്ഞത് കൊണ്ട് ഭദ്രന് പോകേണ്ടയിരുന്നു. അതുകൊണ്ട് തന്നെ അല്പം വൈകിയാണ് അവൻ ഉണർന്നതും. അടുത്ത് കിടന്നവൾ നേരത്തെ എഴുന്നേറ്റു പോയി എന്നുള്ളത് അവനു മനസിലായി.

പതിയെ ഒന്ന് മൂരി നിവർന്നു കൊണ്ട് ഭദ്രൻ എഴുന്നേറ്റു.

“ചേച്ചിയ്ക്ക് വയറു വേദന എടുക്കുവോ ഇങ്ങനെ ഉള്ളപ്പോൾ ” അമ്മുസിന്റെ ശബ്ദം.

“ഒരുപാട് ഒന്നും ഇല്ലാ, ചെറുതായിട്ട്, പക്ഷെ എനിക്ക് എന്റെ കാലിൽ മസിലു കേറും ടാ, പിന്നെ ഭയങ്കര വേദന ആണ്, അമ്മയും മുത്തശ്ശിയും കൂടി ഇടിച്ചു തിരുമ്മി തരും, അങ്ങനെ കുറയുന്നത്….”

മേലേക്കാവില് പൂരത്തിനു എന്നും പോകാല്ലോ, അത് ഏതായാലും നന്നായി..

അമ്മയാണ് പറയുന്നേ..

മ്മ്… പെണ്ണിന് പീരിയഡ് ആയെന്ന് തോന്നുന്നു.. അതാണ് ഈ സംസാര വിഷയം..

ആദ്യം മനസിലായില്ല എങ്കിലും പിന്നീട് ഭദ്രന് കാര്യം പിടി കിട്ടി.

തുടരും.

റിവ്യൂ 🥰❤️❤️❤️🥰